Maar weer eens een nieuwe pagina; we zijn al in 2018
aangekomen.
Om een of andere reden kwam er laatst een mailtje van Lex op mijn scherm
uit 2015, met eraan toegevoegd een filmpje. Hij speelt daarop zelf en dit
schreef hij er vandaag over:
Een Branle is een Franse dans uit de 16e eeuw. Genoteerd door ene Pier
Phalese in de - mond vol - Selectissima Elegantissimaque Guiterna
Carmina (1570). Het gitaartje is een replica van een renaissance gitaar.
Leuk toch om een nieuw jaar mee te beginnen?
29 januari. De tijd van de
koorrepetities is weer aangebroken. Al jaar en dag zing ik bij Ex Animo in
Leiden als gast de Matthäus mee. Ik heb geen idee de hoeveelste keer dit jaar,
maar ná Frankrijk alweer de 5e. De Matthäus ken ik inmiddels noot voor noot
uit mijn hoofd en ik zou het liefst zonder partituur zingen, maar dat willen ze
niet hebben. Strikte regels: alle dames in lang en zwart, geen opzichtige
juwelen en opkomen met een in zwart gekafte partituur in de rechter?hand.
Toen ik het voor de eerste keer zong - sopraan 1 - was
Claire een baby. Ik oefende met behulp van een bandrecorder (erg nuttig
voor de inzetten), terwijl ik haar tweedehands bedje schilderde in een
schattig babykamertje met donkerblauw en rood. Als ik het me goed
herinner, want dat is wel al ruim 40 jaar geleden.
Sommige stukjes waren onwijs moeilijk, zoals de eerst maten van Weissage,
dat ik zeker 50 keer heb herhaald met de piano erbij.
Tegenwoordig heb
ik ook geen moeite meer met sopraan 2 (geel) ...
Dit jaar wordt in Leiden de Johannes gescratcht. Ook
leuk toch, dus ik ga meedoen, samen met Maria, die woont hier vlakbij en
ik ken haar al jaren. Ik had al een partituur, maar die was even uit
logeren en kwam niet direct boven water. Maar ik heb een nieuwe gekregen.
Vorige week. De scratch is over 3 weken!!!!
Oei, dat valt niet mee. Dagelijks een nieuw, moeilijk stuk leren en het
moet lukken, toch? Je hebt wel een soepele stem nodig. Maar tegenwoordig
is er zo veel te vinden op YT, dat ik maar eens ga zoeken naar een hulpje.
Wat ik vind is werkelijk geniaal! Je krijgt de noten te
zien en - in mijn geval - een sopraan te horen die de partij zingt (de
andere drie partijen hoor je ook, maar veel zachter) terwijl de noten meebewegen.
Als je een moeilijk stukje tegenkomt en je wilt het herhalen kun je gewoon
het 'rondje' van het YT filmpje terug zetten om te herhalen. Geweldig!!!
Maar helaas, nog maar ten dele ontwikkeld door Chorus rehearsal Aid
in Amerika.
Ik moet eigenlijk boodschappen doen, maar besluit nog even iets door te nemen
en kies iets 'makkelijks', het slotkoor. Aan de piano kan ik het (afgezien van
de tekst) vrij eenvoudig meezingen tot ik in maat 25 iets raars tegenkom.
Volgens de partituur moet daar een A gezongen worden, maar mijn oor zegt me dat
het een As moet zijn ...
Dat kan ik mooi even verifiëren met dat programma van hierboven, want dat laat
op YT ook het begin van het slotkoor voorbijkomen. En ja, een as!! Ik
geloof niet dat ik ooit eerder in een partituur een fout heb ontdekt! De
fout blijkt in de notering aan de voorkant te zitten.
Nu had Barthe ooit van mij een partituur in beheer gekregen en kon die
niet vinden toen ie nodig was. Kocht ze een nieuwe partituur, waarin de
fout met de as.
Vorige week kreeg ik mijn oude weer terug. De fout zit niet in de notering
van die as maar in het wegvallen? van een van de mollen aan het
begin van de regel!!
We zijn inmiddels een maand verder, waarin de griep
een lelijke spelbreker bleek. Niks te Johannes scratchen!!
4 februari. Het is
zondag en in de krant lees ik een recept met een plaatje erbij ... Hé,
dat ziet er bekend uit? Omdat het ook zondagmorgen is maar even het liedje
erbij. Drs P met het gerijm van Knolraap en lof,
schorseneren en prei. HTHet gaat nog een tijdje door met die geniale rijmwoorden, dit is
maar een stukje. Je wordt er vrolijk van.
3 maart. In de auto hoorde ik gisteren weer
een van de Nocturnes van Fauré. Dit is nr 3 HT
en zoals altijd val ik voor de combinatie van ritmes in links en rechts.
19 maart. Gisteren ging ik met Joke
mee naar een concertje van de Vrienden van het Lied, bij ene Mette Lise hier
aan de Rijndijk. Een jonge Française, in een beeldschone, nachtblauwe jurk en
begeleid door een jonge Fries - verkeerde schoenen bij zijn pak,
maar een voortreffelijke begeleider - zong allerlei liederen over de lente,
vrolijke en droevige en van diverse componisten. Tot mijn genoegen kwam Strauss
Ständchen langs en ook Spleen van Fauré. Helaas is de weliswaar
grote kamer bij Mette Lise te laag, zodat de stem van de sopraan minder mooi
werd bij het toenemen van haar volume, maar zij zal het ver schoppen als ze dit
al kan op haar 21ste. Accentloos Duits in de liederen en ze sprak ons toe in
even accentloos Engels; dat alleen is al uiterst bijzonder voor een
Française.
Van de weeromstuit droomde ik vannacht van Du bist wie eine Blume
van Schumann en dat wordt hier gezongen door Gérard Souzay. Een opname
uit 1954!! HT
en begeleid door Jaqueline Bonneau.
Mooi lied bij dat concertje zondagmiddag van Hugo Wolf Verschwiegene Liebe
HThier
gezongen door F.D.
Iets heel anders: Van Joke kreeg ik een CD. Van
Petra Veenswijk, organiste in Delft en lang geleden mijn buurmeisje. Een
prachtige CD, met mijn favoriete soort orgelmuziek: Prelude, fuga en
variaties van Caesar Franck, een orgelwerk dat ik al geweldig vond toen ik
een jaar of 11 was, en de eerste symfonie van Widor, met dat intrigerende
Allegretto. De laatste stukken op de CD ken ik niet, maar ik mag altijd
graag iets nieuws horen, dat prettig oort (als het kan 'ogen' dan moet het
ook kunnen 'oren', toch?) van Henri Allier.
Als ik dáár meer over weet, dan komt er nog wel iets over.
20 maart. In het boekje bij de nieuwe
Cd van Petra Veenswijk lees ik, dat van het Allegretto, het 2e deel van de 1ste
symfonie van Widor, er niet 3, zoals ik gelezen had in Wikipedia - zie 23 mei
op de eerste blz van dit muziekverhaal en het commentaar onderaan van 2016,
(toen ik van Wybe, de begeleider bij de Matthäus repetities had gehoord, dat
er meerdere versies waren) - maar zelfs 5 uitvoeringen bestaan. Petra speelt
weer een andere dan de twee die ik al kende en hier is ie: HT
Iets anders dat maar steeds in mijn hoofd zit komt uit de stokoude film Der
Kongress tanzt uit 1931. Die heb ik gezien toen ik 16 was, met mijn toenmalige
vriendje Humiel (die al jaren dood is, jammer, het was een aardige kerel) en we
vonden het geweldig. Nu vind ik het helemaal niks, maar de liedjes erin waren
heel populair, iedereen kende ze. Das gibt's nur einmal, HT
klein stukje want een hoop bijgeluid, en Wien und der Wein HT.
Gezongen door Lilian Harvey en wat een geweldige uitspraak en dictie,
woord voor woord te verstaan!!! Kom daar tegenwoordig maar eens om. Verder is
het wel erg oubollig, vind ik, en ik weet ook niet waarom het steeds in mijn
hoofd zit.
21 maart. Heel lang geleden, 40 jaar?, hoorde ik Lieuwe Visser
Iberts Don Quichotte zingen. Ik ging 4 keer naar dat
concert luisteren en heb
daarna járen gezocht naar een plaat, naar een Cd en eigenlijk nooit een mooie
uitvoering ervan gevonden. Het verhaal van hoe het me met Bernard Kruysen en
Don quichotte verging staat ergens aan het begin van mijn muziek
schrijfsels. Uiteindelijk vond ik een acceptabele versie door een Deen, Auge Haagland, en
later nog een met José van Dam.
Omdat ik naar van alles had zitten zoeken op YT dacht ik vandaag - ik ken
YouTube pas een jaar of 3 - ineens:: 'Laat ik daar eens naar Ibert zoeken' en ja hoor, tig verschillende uitvoeringen, maar allemaal mwah, op
ééntje na ... Een uitvoering door HT
ene
Jules Bastin. begeleid door Paule van den Driese. Deze vind ik prachtig. Ik heb
gelijk de Cd besteld. Ook dat was wel even zoeken (Amazon in Duitsland!)
Onlangs zette ik de TV aan en zapte van TLC naar BBC1st om iets te zoeken waar
ik een dutje bij kon doen (bruidsjurken of Midsummer murders ...), maar bij het
passeren van BRAVA zag ik alleen een paar handen pianospelen. Ik herkende die
handen direct: Yuja Wang! Ze bleek even later ook nog die schitterende
theekleurige jurk aan te hebben, zou ik ook direct herkend hebben! Op deze
opname speelt ze de 1ste arabesque van DebussyHT
Niet heel bijzonder, zul je denken, maar ze was hier 9 jaar oud!
Zij is nu is een pianiste van formaat, kaartjes voor een concert zijn een jaar
tevoren al uitverkocht! Hier speelt ze een Romance voor viool en piano van
Schumann, samen met violist Joshua Bell.HT
De handen van Daniel Wayenberg herken ik ook meteen.
22 maart. Het concert voor contrabas en orkest van S. Koussevitzky. Daar had ik
het over op onze 'normale' website. Ooit, jaren 70, ging ik voor een paar
dagen naar San Francisco*), met Guus mee voor het een of ander van IBM. Ik
moest maar zien hoe ik me amuseerde, want hij moest werken. In San Francisco is
dat geen probleem. Ik belandde o.a. in de grootste platenzaak waar ik ooit
geweest ben, zo groot als het toenmalige V&D in Leiden en de platen waren
ook nog eens goedkoop in vergelijking met die in Nederland. Ik kwam tenminste
met een stuk of 10 exemplaren thuis ... Heerlijke winkel; ik heb hem nooit meer
kunnen vinden toen ik er later nog eens was.
Een ervan was een bestelling van mijn broer Kees. Dit basconcert. Ik had
uiteraard nog nooit van Koussevitzky gehoord en ging ervoor naar de infobalie.
'Ask Dan' kreeg ik te horen; [aesk daen] haha! Dan had er geen moeite mee:
'Boven' zei hij 'aan de andere kant staat Bloch'. Ik onthoud van die absurde
details. In die winkel ging ik dus naar Ibert zoeken.
Ik heb eigenlijk nooit naar dat basconcert geluisterd, maar het
is verbazend mooi. Alleen kan ik niet horen dat er op een bas en niet op een
cello gespeeld wordt, maar dat ligt w.s. aan mij. HT
Duurt ong. 20 minuten. De uitvoering is door een Roemeens orkest en de solist
is Ioan-Antonia Sekaci.
*) Ik had een deal gesloten met de rector van mijn school: ik mocht een paar
dagen weg, in ruil voor iets anders, maar wat 'anders' was ben ik vergeten! Wel
herinner ik me dat ik 's morgens om een uur of 9 uit San Francisco terugkwam en
om 1/2 12 voor de klas stond. Jong en vol energie nog ...
25 maart. Op de Cd
van Jules Bastin, die gisteren gekomen is, staan tot mijn vreugde 4
liederen van Ropartz. Van dat prachtige requiem. Dit is het 3e lied, titel
is de beginregel: HT
Bastin is goed te verstaan, maar ik heb een merkwaardige associatie: er is
een supermarktketen in Frankrijk die Carrefour heet. Ik ben er dikwijls
geweest! Stel je je niet voor als een begraafplaats voor iemand die
zelfmoord heeft gepleegd ...
Ik weet nu ook waarom ik zo weg ben van zijn uitvoering van de Don
Quichotte. Zijn stem lijkt erg op die van Bernard Kruysen.
Don Quichotte van Ravel staat er trouwens ook op. Te gekke Cd!!!
Ceux qui, parmi les morts d'amour,
Ont péri par le suicide
Sont enterrés au carrefour
Là s'épanouit et réside
Une fleur bleue étrange fleur
Aussi rare que sa couleur
Aucun nom ne l'a désignée
C'est la fleur de l'âme damnée!
Pendant la nuit au carrefour
Je soupire dans le silence
Au claire de lune se balance
La fleur des damnés de l'amour!
26 maart. Gisteren werd ik wakker met een lied, dat ik in geen járen gezongen of gehoord
heb (je blijft je verbazen over hoe je brein werkt!), maar misschien mooi voor
het begin van de Goede week. Van ene G. Weber 'Siehe dass ist Gottes
Lamb'HT
Het is, lijkt me van wat ik zie op YT, een van oorsprong Hongaars lied en wij
zongen het met het Petruskoor. Wie G. Weber is weet ik ook niet, de bekende
Weber heet toch Carl Maria von -?
6 april. De legpuzzel/muziek
combinatie leverde vandaag iets wonderlijks op: ene Matthy Soethoudt zong een
lied, tekst van Bredero en begeleiding van oude instrumenten. Het schier
eindeloze lied heette 'Nu dobbert mijn liefje op de ree'. Ik ben niet zo
van de oude muziek en kon het ook niet vinden op YT, dus ik kan er niks van
laten horen. Het was al lastig om er informatie over te vinden. Deze Matthy had
best een leuke stem, maar zong in bekakt Nederlands. Dat schijnt te moeten met
klassieke zangeressen. Dat maakte het moeilijk te verstaan en daardoor m.i. nog
minder interessant.
Wel leuk was, dat zich onder de begeleiders een virtuose blokfluitspeelster
bevond: Saskia Coolen en die heb ik lang geleden ontmoet, toen zij (met
anderen) via Huismuziek een ongelofelijke leuke week voor ouders met kinderen
begeleidde. Ik was daar met Claire, toen 9, en we hebben allebei enorm genoten.
Ik vond een stukje van haar als solist: Jacob van EijckEngels
nachtegaaltjeHTIk had natuurlijk nog nooit van deze Jacob van Eyck gehoord. Hij was
een Nederlandse componist en hij was blind en ook nog beiaardier. In Heusden,
waar onze poes vandaan komt, leuk stadje.
Later dezelfde middag speelde Andreas Schiff het 2e deel van Bachs 2e
partita. Oordeel zelf. HT
16 april. Ik was een beetje in de war
wat de datum betreft. Gisteren heb ik Meindert opgebeld, omdat ik dacht dat hij
jarig was, maar het is pas vandaag 16 april.
Daar is een Surinaams liedje over, over 16 april. Ik heb het toen ik 18 was of
zo geleerd van niemand minder dan Ronald Venetiaan. Die was indertijd lid van
Augustinus en ik ben ooit in een groep - met hem erbij - van Augustinus op reis
geweest. Zodoende! Ik leerde de tekst op het oor en wat ik me herinner klopt
nog aardig ook! HT
Het wordt hier gezongen door Max Woiski, met weer dat leuke fluitje en verder
vind ik het niet geweldig en erg traag, maar als het 16 april is denk ik er wel
altijd aan. Al heb ik zeker 50 jaar lang niet geweten dat het om een droevig
ongeval ging. Spannende taal ook, Sranang ...
19 april. Ik stond laatst op met de 1ste
pianosonate van Weber in mijn hoofd. Die heb ik in mijn jonge
jaren gespeeld. Was natuurlijk veel te moeilijk, maar toch ... Die wil ik nog
wel eens proberen, maar wie heeft de partituur van mijn moeder geërfd? Kees?
Sam? Kees niet, die belde er vanmorgen over op. Maar Ko gaat direct naar de
muziek zoeken op zijn computer en heeft hem al snel gevonden.
Al snel ligt er een stapel geprinte muziek op tafel. Maar
dat kun je niet op de piano gebruiken, dus moet eerst in plastic hoejes
gestoken worden ...
Op YT zijn er allerlei uitvoeringen te vinden. De meeste van pianisten die
graag willen laten horen hoe virtuoos ze de muziek kunnen brengen. Nou was mijn
moeder een uitstekende pianiste, maar virtuoos was ze niet. Ik heb gekozen voor
een uitvoering in een wat rustiger tempo HT.
De pianiste is ene Manyung Wang. Het is geen geweldige uitvoering en de piano
is ook niet zo bie, maar wel ongeveer zoals ik mijn moeder herinner achter de
vleugel.
9 mei. Er was onlangs een
Koningsdagconcert of Bevrijdingsconcert, je weet het maar nooit. Op de TV en de
koning erbij. Het moet allemaal leuk, licht en vlot en als het even kan Ali B.
op het podium en daar heb ik niet zoveel mee. Maar toen kwam er allegretto
uit de 5e symfonie van Shostakovich langs en dat vond ik leuke
muziek. Ik werd er een beetje door in de war gebracht (ik kende het niet) en
dacht eerst: een of andere Rus uit vorige eeuw en toen dacht ik Mahler en toen
weer Rus ... HT
Mariss Jansons is de dirigent, maar orkest onbekend.
28 mei. Gisteren met Herman van de
bridgeclub naar een dag van een liederenfestival in Zeist geweest. In de
auto liet hij mij luisteren naar opnames van zijn gezin: Hij fluit, zijn vrouw
Corrie orgel en zoons viool en cello. Ik heb nog even ruzie met de CD, maar
daar ga ik wat aan doen. HT
De opname is van Herman Bavinck, fluit, en zijn vrouw Corrie, orgel, in
Telemann, methodische sonate, deel 3, allegro.
De dag begon vroeg, 9 uur! In Zeist een rondleiding door Slot Zeist, die ik aan
me heb laten voorbijgaan, met een boekje en een kopje voortreffelijke cappucino
(en een uiterst vriendelijke bediening!) op het terras buiten. Daarna lunch in
FIGI. Start met
heerlijke aspergesoep, altijd goed natuurlijk, maar de grote verrassing was een
optreden van 2 stel deelnemers aan de masterclass die die ochtend of de dag
tevoren had plaatsgegrepen (Elly Ameling?), waarbij ik echt helemaal verrukt
was van deze twee heel jonge dames: Felicity Turner en Natalie Burch.
Felicity, een prachtige mezzo, zong o.a. een lied van Hugo WolfNachtzauber
HT,
hier gezongen door Elisabeth Schwarzkopf. Ik heb van die twee genoten en later nog even gezellig met hen staan
kletsen. De pianiste had nog kleinere handen dan ik en dan zó begeleiden, te
gek!
In de middag eerst een recital van ene Peter Harris. Helaas was de piano te
hard of de zanger niet hard genoeg, maar de balans was ver te zoeken en ik vond
het niks. Peter Harris leek op de foto in het boekje sprekend op de Monarch of the
glenn ... dat beloofde wat! Maar
in het echt meer op Aniela's zoon JJ, beetje dik, klein gezicht met een
brilletje ...
Daarna het concert van het jaar, een optreden van Christoph Prégardien, wow,
wow en nog eens wow! Van de eerste tot de laatste noot geweldig.
Bovendien was Nelleke, een oude vriendin, aanwezig. Ik had haar een jaar of 5
niet gezien en ze zag er fantastisch uit, eerder 65 dan de ons nu toegemeten
80! Leuk. Ze wees me op een uit een uitvoering van de 3e van Rach, door de Rus
Alexander Gavrylyuk waar ik net naar heb geluisterd en zeker weten:
super!
De dag werd besloten met een recital door Robert Holl en daar was ik niet echt
weg van, mooi stem, maar hij raakt me niet. Lange, onbekende liederen van
Schubert. Een lied vond ik mooi, Afscheid van mijn dochter van Pfitzner
of zo, moet ik opzoeken.
We waren pas na elven thuis, ik kapot met forse hoofdpijn en de hik e.d., maar
dat was na een nachtje slapen weer voorbij. Herman is bijna even oud als ik en
heeft nog altijd veel energie. Die kan zich nog 50 keer opdrukken, als hij elke
dag wat fitnessoefeningen doet!
30 mei. Kijk nou eens wat ik vandaag
vond op YT! Mijn favoriete etude van Chopin - de zwarte toetsen etude, Opus 10,
nr 5 - gespeeld door mijn favoriete Chopin vertolker, Krystian Zimerman. HT
Ik heb het altijd jammer gevonden, dat ik van hem geen Chopin etudes had. Mijn
dag is weer goed.
10 augustus. Ko is iets doen bij LBC,
ik alleen thuis: radio aan. Hoor ik twee wonderschone stukken muziek, die mij
volslagen onbekend zijn. 1) 'Aria 'Cum dederit' uit 'Nisi Dominus' van Vivaldi
en 2) 'Sicilienne' uit Concert voor viool, piano en strijkkwartet van Chausson.
Zo gevonden op YT, maar met een andere computer niet automatisch gedownload in
mijn MP3 bestand. Moet ik toch wachten tot Ko thuis is, want vaak moet er e.e.a.
aan bijgeschaafd worden aan een MP3 bestand: geleuter a/h begin of geschuifel
met stoelen weg, hinderlijk hoesten proberen te verwijderen en laten uitsterven
voor het applaus na afloop. Maar dan moet het programma audacity wel
werken. Nu even niet.
Ko is weer thuis en alles werkt weer. Hier komt 'Cum dederit' gezongen door
Andreas Scholl.HT
De tekst betekent: 'Hij zal rust geven aan hen die Hij liefheeft'. Van het werk van Chausson zijn vele uitvoeringen te vinden. Ik heb dat
geheel willekeurig gedaan. HT
Uitvoerder is Joshua Bell.
Na 10 augustus heb ik me blijkbaar niet meer met muziek bezig gehouden ...
.JPG)
