9 januari. 2020 Hoewel ik niet meer meedoe
aan de Matthäus krijg ik wel - raadselachtig - nog mails over de repetities en
foto's van de Ad hoc zangers. Ze zijn alweer begonnen met repeteren, maar ik
doe niet mee: het lange staan bij de generale en uitvoering op één dag brak
me op. Veel inleveren op je ouwe dag!
Een tijdje geleden hoorde ik toevallig een mini-matthäus bij Witteman. Mike
Boddé HT
voert hem uit op de piano.
12 maart. Ko niet thuis, radio 4 aan.
Tot mijn verrassing hoor ik een stuk van Piazolla, een componistwaar
ik niet zo dol op ben, ondanks de beroemde traan van Maximá. Het heet Oblivion
en werd op de radio gespeeld door Isabelle van Keulen, mooi hoor. Te
vinden op een CD. Deze uitvoering is van Anne Akiko Meyers en Wendy Chen. HT
5 april. Vandaag voor het eerst mooi
weer. Wegens de Corona niet naar buiten. Wel veel TV en zo: Matthäus
gekeken/geluisterd (thuis kun je gewoon meezingen) en daarna 'Ma mère l'Oie' op
een andere zender. Twee stukken die ik van de eerste tot de laatste noot goed
ken, heel verschillend, allebei mooi. Ik hoor Ravel eigenlijk nog liever.
5 juli. Intussen is er hier heel veel
gebeurd. Tinka is eind mei overleden. Zij had voor haar uitvaart 'Blackbird
singing in the night' uitgekozen. HT
Hier uitgevoerd door ene Dan Ferry. Ze had een uitvoering met een zanger
uitgekozen, maar ik vind deze mooier. Op de laatste dag van haar leven had ze
me gevraagd heel vroeg naar het hospice te komen om samen naar de vogeltjes te
luisteren.
Ergens in de afgelopen maanden heb ik op de radio Hannes Minnaar een heel
klein stukje van de sonatine van Ravel horen spelen en daar was ik zó van
onder de indruk dat ik de CD heb gekocht. Hier eerst het 3e deel van de
sonatine HT
en vervolgens, inhakend op het voorafgaande, 'Oiseaux tristes' uit Miroirs HT.
Het laatste begint heel zachtjes.
6 augustus. Yuja Wang, dat vind ik nog
eens een leuk mens in haar 'outrageous' kleren. Altijd wat leuks om naar te
kijken gecombineerd met fabelachtige muziek. Helaas blijft het hier bij de
muziek en als je Yuja erbij wilt hebben moet je naar You Tube. Hier speelt ze,
samen met de violist Joshua Bell,een Romance van Schumann. Van
3 Romances is het de tweede HT
Later: we hebben dit jaar twee keer kaartjes gehad voor een concert met Yuja:
in maart en in oktober. Allebei afgelast!
Ik ga zelden naar een concert, want ik heb ongelofelijk de pest aan dat
gehoest. Daarom alleen als er iemand optreed die je wel eens in levende lijve
wilt zien. We hadden ook kaartjes voor de kleinzoon van Wim Statius Muller -
helaas kort geleden overleden - die ook in oktober zou optreden met muziek van
zijn grootvader. Uitgesteld.
16 juli. Onlangs is Morricone
overleden. Filmmuziek, daar weet ik niks van. Alleen de herkenningsmelodie van
'Gone with the wind' zou ik altijd direct herkennen, maar die film heb ik dan
ook wel een keer of 15 gezien.
We zaten dit weekend nogal veel in de auto en daar kwam ineens iets van Morricone
langs: Gabriel's Oboe en ik vond het de moeite waard HT,
maar weet alleen niet wie de uitvoerenden waren ...
Een totaal onbekend werk van Fauré op de radio: Messe basse. Voor vrouwenkoor
en zonder Gloria, hetgeen doet vermoeden dat deze mis uitsluitend voor
begrafenissen werd gebruikt. HT
24 oktober. Vriend Lex stuurde me
alweer een tijdje geleden een opname van de fuga van Bach die hij lang geleden
op gitaar speelde. Ik heb er wel eens wat over geschreven en kon indertijd
alleen uitvoeringen vinden op orgel en luit of zo, ik weet het niet meer
precies. Maar hier is het op gitaar, gespeeld door Julian BreamHT.
Onlangs kreeg ik wat muziek mee naar huis bij het uitruimen van een
appartement. Iemand zei tegen me dat ik vooral een box met de grote pianisten van vroeger
moest beluisteren en ik begon er zonder veel verwachtingen aan. Maar ik was
onder de indruk van Arthur Rubinstein die in 1938 - sic! - zo fraai de Berceuse
van Chopin speelde: HT
Beetje zachtjes en via de computer een beetje ' plat'.
Op een 2e CD kwam ik iets van Scriabin tegen. Ik weet niets van deze
componist, maar vond het mooi: Poème HTgespeeld door Vladimir Sofronitsky in 1948 en een nocturne van Chopin,
nr 2HT,
gespeeld door Solomon in 1942. Van geen van beide pianisten had ik ooit
eerder gehoord.
Een CD heb ik bewaard: daarop speelde alweer een onbekende pianist,
Michelangeli, Debussy. Sindsdien zit ik wel weer eens achter de piano ...
2 november. Bij de van Moon -
overleden zus van een van mijn beste vriendinnen - meegenomen
muziek wel aardige vioolconcertjes van Vivaldi. Ik vind het meestal veel van
hetzelfde, maar van 2 vond ik het langzame gedeelte de moeite waard. Van resp.
concert nr 8 (D mineur) en nr 9 'la Caccia'. gespeeld door Simon
Standage. HT
en HT
13 november. Van een goede vriend van Tinka kreeg ik een soort video en die ga ik proberen
hierin te zetten: Het nummer heet Samba em prelúdio. Behalve Tinka op de
contrabas weet ik niet wie welk instrument bespeelt of wie er zingt, maar ik
word er wel emotioneel van. Deze opname schijnt een 'bandhub' te heten.
15 november. Novemberweer, puzzel en
radio aan. Een hoop oninteressante muziek waar onbekende componisten hun
tijd aan hebben besteed, omdat het toen ook zulk rottig novemberweer was misschien.
Ineens Brahms, waar ik meestal geen liefhebber van ben en dit toch echt kan
waarderen: variaties op een thema van Haydn en gedirigeerd door
Abbado.HT
Ik neem aan dat dit het 7e deel is 'Grazioso'
4 december. In de auto kwam Louis van
Dijk langs. Ko is een groot liefhebber van zijn muziek, ik niet zo erg. Hij
speelde vaak met Daniel Wayenberg en dan leek het mij nogal eens of ze een
wedstrijdje deden wie het meest virtuoos was. Of zou het virtuoost zijn? Maar
dit maal was het iets dat geïnspireerd leek door Scarlatti. Het heet Triology.
HT Helaas is Louis van Dijk onlangs overleden, net als Daniel Wayenberg.
Slecht jaar, 2020.
5 januari. We zijn in 2021
aangeland, maar er staat niet zo veel op deze bladzijde, dus ga ik gewoon
door.
Ik weet al niet meer wat
het idee 'getriggerd' heeft, maar ik vond dat ik maar eens wat meer moest weten
over mijn favoriete componist, Ravel. Ik heb N.B. een boek over hem in de
boekenkast staan, maar dat leest niet echt lekker. Wel weet ik inmiddels dat
hij op 7 maart 1875 geboren werd. Ik wist al dat hij precies 2 weken voor mijn
geboorte, stierf: 28 december 1937. Omdat ik mezelf altijd op een cadeautje trakteer
heb ik een uitgebreider boek over hem besteld. Komt eraan.
Eigenlijk zou ik ook al zijn werk moeten kennen. Onbekend was voor mij een van
zijn eerste composities 'Serenade groteske' en die moet ik nog even zoeken.
Hier 'Menuet antique' gespeeld door Thibaudet. HT
Ik dacht dat ik het niet kende, maar dat was niet waar. De Serenade kende ik
niet: komt nog
8 januari. Hoewel ik met mijn hoofd in
Ravel zit werd ik vanmorgen wakker met Gerschwin en een melodie waarvan ik
absoluut geen naam wist. 'Wat is dit'? vroeg ik neuriënd aan Ko, met vermelding van de
naam Gerschwin, maar hij kon er ook zo snel niet opkomen, al is Gerschwin meer zijn
terrein. 'Walk in the Park?' Maar zo heette het niet, tenminste niks met die
titel + Gerschwin op YT of bij Wikipedia. Ik ging maar douchen, en daarna Muts
borstelen en ineens kwam Ko met de juiste muziek: Impromptu in two keys
heet het. Een uitvoering door mijn favoriete Gerschwin/piano vertolker, Daniel
Wayenberg, kon ik op YT niet vinden, maar tenslotte koos ik er eentje uit 3, die het
geen van allen helemaal waren: door ene Shai Wosner HT
Het klinkt aardig vals, maar het staat er toch heus en komt door die two keys.
Moet speelbaar zijn trouwens.
Van Ravel ben ik dus intussen allerlei composities tegengekomen, die
ik niet ken. Vreemd genoeg, want ik luister toch erg vaak met een legpuzzel
naar Radio 4, dé zender waar je dingen tegenkomt die je nog niet eerder
gehoord hebt. Maar in dat boek kom ik titels van composities tegen en dan kan
ik die weer gaan zoeken op YT. Ik vond b.v. 'Noël de jouets', een Kerstlied?
en ook nog eens gezongen door Elly Ameling, maar de melodie deed me niks en
Elly was niet te verstaan en dat vind ik bijna onvergefelijk. Maar ook 'Berceuse
sur le nom de Gabriel Fauré, viool en piano ...HT
Jean Jacques Kantorow op viool en Jacques Rouvier aan de piano. (En net op tijd
eraan gedacht dat ik voor het bewaren het accent op de naam Fauré moest
weglaten ... waarom weet ik niet, maar accenten lust de MP3 bewaarder niet!)
Een van de tijdgenoten van Ravel was ene Florent Schmitt,
nooit van gehoord.
Ik keek even op YT of ik iets van hem kon vinden en kwam terecht bij een
stuk dat 'Ombres' heet. Als je het wilt horen moet je naar YT; ik vond het
niet erg aantrekkelijk, al was het meteen duidelijk dat er een
verwantschap met Ravel was.
De foto is van een stukje van de partituur, over 3 balken - daar waren
ze blijkbaar goed in zo'n 125 jaar geleden *): die gekruiste
'waardestrepen' van de 64ste noten heb ik nooit gezien en hoe kun je in
vredesnaam zó veel noten binnen een maat spelen?
*) Ik zit af en toe te studeren op een van de préludes van Debussy: "Bruyères'.*)
Ik kan het misschien nét spelen, maar dan moet ik het eerst uit mijn hoofd
kennen en dat kost me grote moeite. Over 3 balken genoteerd en zelf uitzoeken
of je iets links of rechts wil pakken. En wat ik moet weglaten, want mijn
handen zijn soms gewoon te klein.
*) Laat ik nou steeds gedacht hebben, dat dat 'mist' betekent! Foei, Berg,
het is hei! Hen jij nou al die jaren in Frankrijk niks geleerd? Mist =
brouillard en dat is toevallig een ander stuk uit deze bundel ...
Als je zoekt bij Ravel kom je weer iemand anders tegen natuurlijk. Hier heel
schattig van Marianelli een stukje, dat misschien gebruikt is bij de film
Pride & Prejudice en het heet Dawn. HT
24 februari. Ik heb zó geboeid naar
Thomas Quasthoff op Mezzo of zo zitten luisteren dat ik zijn CD van Schuberts
'Winterreise'
heb aangeschaft. Met de nog altijd heersende corona maken we aan de lopende
band legpuzzels. De combinatie van legpuzzel met muziek luisteren is
fantastisch, dus ik heb op mijn dooie gemak en geconcentreerd vandaag opnieuw
geluisterd. Wat een geweldige zanger. Zijn begeleider is Charles Spencer,
super. Ik houd erg van Frühlingstraum HTIk vind het zelfs mooier dan de uitvoering door Bernhard Kruysen (met
Gerard van Blerk), op regel 9 en 21 na de eerste van strofe 3, waar het typisch
warme geluid van Bernard K. onnavolgbaar is.HT Volgens mij dan, hè. De
begeleiding van Spencer vind ik in het geheel mooier.
Later: er staat wel een stuk over de Boléro in dat boek. Ik ben er niet zo dol op,
eens in de 3 jaar is ruim voldoende. Volgens het boek heeft het meer met Ravels belangstelling voor
techniek/machines te maken en met flamencomuziek dan met de rijke mevrouw of
erotiek. Ook dat kan ik me goed
voorstellen. Wonderbaarlijk, dat het zijn bekendste compositie is geworden en
dat sommige beeldschone, lieflijke stukken amper bekend zijn, zoals die
Berceuse sur le nom de Gabriel Fauré.
Ik ben op jeugdige leeftijd begonnen met L'enfant et les sortilèges, dat
ik voor het eerst beluisterd heb in de muziekbibliotheek van het stedelijk
gymnasium hier in Leiden, maar op mijn 21ste kocht ik - van de genereuze
laatste verjaarsbijdrage van mijn oom Leo, mijn peetoom - als eerste LP ooit
gekocht zijn pianoconcert in G en zou daar nog steeds elke dag naar kunnen
luisteren.
17 mei. Er komt nog wel eens wat
nieuws langs, hoor. Niet lang geleden zagen we op de TV een programma met ene Sven
Ratzke en uiteraard hadden wij daar geen van beiden ooit van gehoord. Zijn
nationaliteit was niet helemaal duidelijk: hij sprak zowel Nederlands als Duits
en zong ook in het Engels. Begeleid door een keer een harp en een keer door een
bandoneon en zo, wonderlijk. Ik was vooral onder de indruk van een lied in het
Duits, maar kon dat op YT niet vinden HT Dit
is iets van David Bowie (het heet Q lab, space oddity, the torch &
heroes) maar daar ben ik ook niet in thuis. Ik zal proberen iets anders te
vinden. Ko en ik hebben geboeid naar het programma zitten kijken en luisteren:
een opvallende figuur, op hakken, met een bijzondere stijl van kleding (broche
op zijn revers), markant gezicht.
Bij Witteman ging het over Mahler en er werd een stuk gespeeld door een
gereduceerd orkest, niet erg mooi wat spelen betreft, maar de muziek sprak me
aan. Andante uit symfonie nr 6, gespeeld door Simón Bolivar symfonie orkest.
Het wordt naar het eind toe een beetje gewelddadig, maar dat duurt maar
eventjes.HT
31 mei. Je kunt maar zo een hele
morgen zitten zoeken. Met Sam had ik het vorige week over majeur/mineur en ik
herinnerde me dat ik Thea Ekker ooit één noot had horen zingen, op een plaat,
die binnen die noot van het een naar het ander overging. Ik zou zoeken,
beloofde ik ...
Vanmorgen ben ik dus in de mini-disks gedoken en heb eerst naar alle
kerstliedjes geluisterd, want ik had zó lang niks met mini's gedaan, dat ik
niet meer wist hoe ik 'door moest spoelen'. De kerstliedjes leverden niks op.
Maar ze had ook een plaat met haar vader gemaakt. Mini74. Toen ik die opzette
dacht ik 'Zo, toen ze met haar vader musiceerde zong ze heel wat mooier', maar
de disk begon met Rita Streich ... Helemaal tegen het einde kwam eindelijk het
lied waarvan ik dacht: 'Ja, dat was het'. Zul je altijd zien: in de slecht
bijgehouden administratie had ik nou nét niet opgeschreven wat het was!!!
Shazam helpt ook niet als het niet makkelijk is. Toen heb ik via Google op de eerste
regel van de tekst gezocht, waarvan ik het 3e woord niet kon verstaan, maar ik
had succes: Aus dem reinsten Frühlingsmorgen en het is van Hugo
Wolf HT
Heel klein stukje begin weg, ik hannes soms met Audacity. Het wordt gezongen
door Barbara Hendricks en begeleid door Roland Pöntinen.
Zo'n dagje snuffelen levert van alles op natuurlijk, want ik heb b.v. ook
Traum durch die Dämmerung gevonden gezongen door FD, maar nu moet ik eerst
weer weten hoe van mini naar MP3 ...
1 juni (2021) Gisteren heb ik diverse
muziekstukken opgeslagen: ik kom ze tegen op YT, schrijf het slordig op een
papier of zo op en ga dan nog een keer al of niet er iets mee doen. Maar de Cantilene
van Joseph Rheinberger heb ik al op MP3. HT
Uit sonate 11, staat er bij. Het orgel wordt bespeeld door Arjen Leistra
en staat in de grote kerk in Schiedam.
Ook kwam ik langs een uitvoering van Schumanns Mondnacht, gezongen
door Jessye Norman. Irwin Cage aan de piano. HT
Waanzinnig! Die heb ik in mei 2018
er al een keer ingezet.
8 augustus. Een paar dagen geleden kwam
ik bij het zoeken op YT naar een liedje van Rudy Plaate niet het liedje tegen
waar ik naar zocht, maar wel EzperanzaHT Op
YT kon je iets van tekst laten verschijnen, maar daar geloofde ik maar half in.
Ik ga het wel een keer proberen op te schrijven, maar dat is vervelend voor Ko,
die nu eenmaal vrijwel altijd achter zijn computer naast me zit en zijn oren
niet kan afsluiten ...
17 augustus. Vanmorgen
heb ik me geamuseerd met de aria van Zerbinetta uit
Aridane auf Naxos van Strauss. Ik dacht altijd - vanaf
begin jaren 70 toen ik hem voor het eerst hoorde - dat de hoogste noot een
onbegrijpelijke f was - boven de beruchte hoge c - maar het is 'slechts' een
e. Op YT was een versie waarbij je de partituur kon meelezen,
reuzeleuk.
Toen ik hem voor het eerst gehoord had in het Circustheater lang geleden
heb ik schielijk een LP aangeschaft waarop de aria gezongen werd door ene
Sylvia Getzky en na al die jaren kan ik zelfs niks meer over haar vinden.
Ik herinner me appelgroen en een ring met een grote steen. En ja, dan
blijkt dat ik het mis had met de naam, want in het uit elkaar vallende
boek met administratie van de minidisc staat de naam Getzky doorgestreept
en met vette letters GESZTY erbij geschreven! En dan vind ik ook het plaatje
met appelgroen en de ring met de steen.
Het is een in mijn smaak fantastisch mooie aria, waar ik heel vaak naar
geluisterd heb. Hij duurde net zo lang als mijn rit van Zoeterwoude naar de
latere school in Zoetermeer. Hier is ie nog een keertje: HT
3 oktober. Harry, die ik ken via
planten, speelt tuba. Nou dacht ik altijd dat een tuba zo'n enorm ding was,
waar je a.h.w. door omhuld werd - sousafoon? - maar hij is kleiner. Evenzogoed
nog steeds heel groot!
Het is een instrument waar ik helemaal niets van afweet, dus ga ik maar eens
zoeken op YT.
In mijn idee is het niet een geschikt instrument om op te soleren, maar ik kwam
wel een grappig, jazzy stukje tegen op YT. Gespeeld door Andrew Cresci.HT
Waarschijnlijk is het leuk om in een brass band te spelen als je dit kunt.
11 oktober. Toen Ko 80 werd heb ik hem
- omdat hij wel eens een opmerking maakte als: 'ik wou dat ik ...' - een
aantal lessen in improviseren op orgel/piano cadeau gedaan. Want, hoewel wij
allebei op vrij jonge leeftijd al pianoles kregen, kwam er nauwelijks theorie
aan te pas. Ik zelf heb geleerd van toonladders en drieklanken en ken de namen
van de intervallen, maar waar e.e.a. toe diende werd er niet bij verteld.
Ko kreeg bij de eerste les eens 3 akkoorden op c te spelen en deed braaf c-e-g,
e-g-c, en g-c-e en dat zou ik ook gedaan hebben. Maar de leraar begon besmuikt
te lachen!: 'Nee, dat is steeds hetzelfde akkoord in een andere ligging ...'
Van b.v. de akkoorden f-a-c en d-f-a als akkoorden op c had hij/hadden wij ooit
nog gehoord!!! Op de 3e trap en op de 7e trap, je moet het maar weten. Die
laatste is speciaal, twee kleine tertsen en het heet verminderd.
Nu bestuderen we allebei de theorie achter de noten. Moeilijk, hoor! Ik doe het
via een boek, KWINTessens van ene Robijn Tilanus (fascinerende naam!), die de
hele tijd kleine opdrachten tot improviseren geeft. Nu ben ik niet op
improviseren uit, maar ik wil graag begrijpen wat er in muziek gebeurt. Ik
hoop, dat als ik dat begrijp, ik misschien eindelijk eens 'Bruyères' van
Debussy kan onthouden, uit mijn hoofd spelen en er dan misschien iets? van
maken!
Maar om akkoorden te weten is het w.s. wel nuttig om zelf te
proberen en dus kluns ik wat aan. Een melodie tevoorschijn halen in mijn
hoofd vind ik niet zo lastig. Ik kan geen beelden zien, maar wel muziek
horen. Die muziek op schrift zetten is alweer heel andere koek.
Toch heb ik al iets van vorderingen gemaakt. Om de een of andere reden kan ik
vrijwel altijd horen als iets met kruizen/kruisen? of mollen is gecomponeerd. Dus toen
in de auto naar huis vanaf Garderen gisteren pianoconcert 24 van Mozart
langskwam en ik aandachtig luisterde naar de toonsoort hoorde ik mollen en
mineur en dacht d-mineur, maar het was c. Bijna goed!
Een jaar of 40 geleden kon ik zomaar een cis zingen, maar alléén die cis: het
begin van de solopartij in het Kyrië van de mis van Schubert. Ik ben die cis
een beetje kwijt en probeer hem nu door een a te vervangen ... Hij is NB
makkelijk te vinden na die cis ...
21 oktober. Valt nog niet mee met die
muziek. Vanmorgen werd ik met Clementi wakker, 2e sonatine, 3e deel. Joost mag
weten hoe zoiets getriggerd wordt, want ik heb misschien wel een jaar of 75
niet aan het 3e deel van de 2e sonatine van Clementi gedacht. Ik kon hem wel
mooi even gebruiken om te kijken of ik het van blad af een kwint hoger kon
spelen, maar dat wil nog niet erg lukken.
Waarom ik trouwens het boek met sonatines van Clementi in huis heb weet ik ook
niet. Nadat we in Nigeria vrijwel al onze bezittingen zijn kwijtgeraakt heb ik
w.s. niet van de schadevergoeding van Shell Clementi aangeschaft. Misschien
heeft Anne Claire ze nog gespeeld, dat zou kunnen.
16 november. Ik mocht mee met Herman
naar een concert van Vrienden van het Lied. Ene Harriet Burns zong (voor mij)
uitsluitend totaal onbekende Engels en Amerikaanse liederen, maar ik kende wel
een paar componisten gelukkig. Ik kon haar stem niet zo waarderen, vaak hard en
tamelijk schel, soms mooi als lager en zachter. Voortreffelijke pianist Ian
Tindale.
Een van de gezongen liederen was een wiegeliedje en ik ben daar altijd fan van.
In het tekstboekje stond dat dat als van ene Michel Head: A slumber song
of the madonna''. Thuis ging ik op YT zoeken of ik het kon vinden in
een voor mij wat aangenamer uitvoering, maar bij YT hadden ze nog nooit van
Michel Head gehoord. Wel van die slumber song en wel van Samuel Barber ...
met precies dezelfde melodie en m.i. aangenamer gezongen! In mijn opname worden
geen namen genoemd, dus ik weet niet wie het zingt. HT
Later zocht ik op YT naar iets dat Harriet zong om te luisteren
naar hoe ik dat vond en daar zong zij HT 'Nachtlied' van
Schumann en vond ik haar stem wel degelijk mooi. Wellicht had ik ruzie met
de akoestiek in de ruimte van de Pauluskerk in Oegstgeest. Ian Tindale mocht
daar de blaadjes omslaan ...
Ik heb vandaag, 30 november 2021, de volgorde van de stukjes weer 'normaal'
gemaakt.
dus het nieuwste staat onderaan.
1 december. Vanmiddag zag ik op
Stingray een optreden van Martha Argerich en cellist Mischa Maisky o.i.d. zal
het zo even nakijken. Martha woest met haar lange grijze haar (en wonderlijk
jonge huid!) en hij een soort zigeuner in een blauw satijnen bloes, met
eveneens een bos woest haren, maar de zijne in een gekrulde uitvoering. Ze
speelden de sonate van César Franck die ik op CD heb voor viool/piano. Je kunt
het vinden op YT. Ik heb trouwens ook een CD van dit koppel uit ... 1984!!
12 december. We praatten over 'Spotify'
en daar heb ik Herman ook al vaak over gehoord. Wat ik daar sympathiek aan vind
is het feit dat je ervoor betalen moet en daardoor bijdraagt aan auteursrechten.
We zetten Spotify aan op de computer in Garderen en ga zoeken naar iets dat ik
op YT nog nooit heb kunnen vinden, Een liedje van Rudi Plaate, dat begint met 'Despues
di hopi aña di ausencia'... en dat schrijf ik w.s. niet goed. Ik zoeker al
járen naar. Maar bij Spotify vind ik op dat moment maar 4 liedjes van Rudi. Ga ik terug naar YT,
kijk daar bij Rudi Plaate en vind er een heel
stel - wist ik al - met één onbekende titel en dat nummer zet ik dan maar eens aan. Dushi
tera di Korsou heet het. En verdraaid, dat is waar ik naar zocht!!!HT
Ik wist niet meer dat het samen met een vrouw wordt gezongen en ik ken de tekst
(gedeeltelijk) alleen op het oor, maar het gaat over een geliefde die na lange
tijd terugkeert naar ... ? Curaçao w.s., zijn liefde weer in de arm
sluit en nu moet er een gouden ring (renchi d'oro) aan te pas komen.
