29 augustus (2016)
Gisteren
hadden we de koebridgers hier. Een groep mensen, die 35+ jaar geleden op
zaterdagmiddag een kaartje legde in café 'De Bontekoe'. Na al die jaren
spelen ze nog altijd met enige regelmaat een potje bridge met elkaar en gisteren waren ze
hier. Mijn vriend Lex begon tijdens de lunch over Jaroussky en daar had ik nog nooit van
gehoord. Luisteren dus, zie eind vorige pagina. Maar van het een komt het
ander en zo ging de mailwisseling in eens over Emma Kirkby, op de
foto.
Ik houd niet erg van vibrato en vind mede daarom haar stem heel mooi, geen vibrato
en zeer aangenaam om naar te luisteren. Hoor haar in Vivaldi's Nulla in
mundo pax sinceraHT Zoiets
als 'er is geen eerlijk vrede in de wereld', een plek van haat en nijd,
waarin alleen de Verlosser je kan redden.
21 september. De bridgeclub bestaat
75 jaar. Ter gelegenheid van de feestelijkheden heeft een medebridger bedacht
dat hij op melodieën uit de Schöne Müllerin bridgegerelateerde teksten wil
gaan zingen en dat ik die maar moest begeleiden.
Ik heb hem gezegd, dat ik maar een matige pianiste ben, maar dat er wel een
paar van die liederen speelbaar voor me waren, nl deze, deze en deze.
Vervolgens kwam hij aanzetten met die, die en die. Fijn. Met veel aanpaswerk
heb ik samen met Ko de betreffende liederen min of meer in de vingers.
Nu moeten die liederen gezongen worden tijdens een bijeenkomst in een
grote zaal. Nog geen 10% van de aanwezigen heeft ooit van de Schöne
Müllerin gehoord, en daarvan nog niet de helft zal de overeenkomst tussen de
tekst daarvan met de geschreven liedjes kunnen begrijpen. Bovendien blijven
ze t.z.t. er gewoon doorheen kletsen.
Afgezien daarvan rammelen de teksten ook nog aan alle kanten. Er is meestal
geen tactische manier om iemand, die zelf erg tevreden is over wat hij in
elkaar heeft gezet, zoiets duidelijk te maken. Mijn argument, dat zeker een
cabaretachtig liedje, lettergreep na lettergreep moet horen bij noot voor
noot van de melodie en dat vooral de accenten op de juiste plaats horen te
komen. Voorwaar geen eenvoudige taak, een tekstdichter is er lang mee bezig
en dat is dan over het algemeen een vakman. Ik heb er wel een keer wat van
gezegd en daarbij als voorbeeld het Wilhelmus gebruikt om mijn mening kracht
bij te zetten: 'Den Co-ho-ho-ho-ninck van Hispanjen he-heb ick altijd ghe-eert.' Ik kan het alleen maar vreselijk vinden, maar hij vindt het een
prachtig volkslied. En ja, smaken verschillen, dat heb ik al vaak
geconstateerd op deze pagina's.
Kwam vandaag mijn dochter Tinka langs en met haar spraken we over het
probleem van de liederen. Zij had een leuke illustratie van wat je met tekst
en muziek kunt doen, waarbij het klopt als een bus. Kijk naar Mr Willy, met
en zonder 'muziek', cq links, rechts, afkomstig van Youtube.
25 september. Gisteren feest bij
LBC. Ik zat 's avonds aan tafel met Kees V. - de wedstrijdleider, en zijn
aantrekkelijke vriendin, die een prachtig bloesje aanhad; Daniëlle A.,
voorzitter van district Leiden, die een beeldschone jurk aanhad; Peter D. een
drukke, maar wel aardige medebridger, die veel lichamelijk volume heeft
rechts van - en Ko tegenover mij. Ik kon het bloesje uitgebreid bestuderen,
maar kon amper aan enig gesprek deelnemen,
want ik had links de herrie uit de zaal en rechts de massa van Peter, die
zich uiteraard meer bezig hield met sexy Daniëlle dan met bejaarde Erna.
Maar Ko bracht het gesprek even op muziek en kon ik even kletsen. Peter D.
hield niet van Rachmaninov, 'stoffig' had hij gehoord en nu vond hij dat ook;
en niet van cello, want hij had eenmaal een cellist horen steunen en kreunen
bij het bespelen ervan en nu moest ie daar altijd aan denken. Arme man: zo
gaat het 3e deel van de cellosonate van Rachmaninov geheel aan hem voorbij.
Ik ga er gelijk weer eens even naar luisteren, want ik kan het niet vaak
genoeg horen.HT
Peter hield wel veel van Beethoven, vooral Für Elise kon hem bekoren, en ook
Carmina Burana vond hij geweldig. Wat zal die man blij zijn met muziek voor
miljoenen.
Vanmorgen in de krant stond er een uitgebreid artikel over een
radiopresentator op het gebied van pop: Gerard Ekdom. Nooit van gehoord
natuurlijk, maar hij doet iets wat ik hier eigenlijk ook doe, alleen doet hij
het voor een groot publiek: mensen laten luisteren naar zijn smaak in liedjes
en dan liefst onbekende. Interessant. Ik vind het wel jammer, dat ik zo
weinig van pop weet en laat me graag op het pad van iets aantrekkelijks
zetten. Dus ging ik op YT op zoek naar een paar door hem gemelde 'nummers',
te beginnen met Michael Jackson in 'Human Nature'. Dat vond ik niet onprettig
om naar te luisteren, maar ik kon het absoluut niet verstaan en het was toch
geen opname met joelend publiek. Als ik het niet kan verstaan, wie dan wel?
Misschien Amerikaanse burgers met een sublieme geluidsapparatuur?
Nr. 2 was Prince en die zong 'Sometimes it snows in April'. Zeker niet iets
om direct uit te zetten, maar ook vrij onverstaanbaar (ook geen live opname,
dus geen publiekslawaai. Daar moest ik trouwens flink naar zoeken!) Volgens mij kun
je zulke liedjes pas waarderen als je de tekst ernaast kunt leggen. Waarom
ook niet trouwens, buitenlandse films kijk je ook met ondertiteling, toch?
Tenslotte van ene Joshua Kadison - nooit van gehoord - een
Ballad,HT
Picture postcards from LA en dat vond ik wel aardig, al vind ik het
geluid van de begeleidende piano erg lelijk. Dat ligt aan het instrument,
niet aan Joshua, die zichzelf begeleidt en goed te verstaan is. Misschien ga ik dat boek van Ekdom wel aanschaffen.
6 oktober. Ik zal er wel nooit
achterkomen waarom ik deze of die muziek 's morgens in mijn hoofd heb.
Vandaag was het Mahler, in de nacht al, toen ik een keer wakker werd,
maar vanmorgen zat het er nog. Uit Des Knaben Wunderhorn het lied: Trost
im Unglück. Het wordt door Jessye Norman gezongen.
HT
Wonderlijke tekst die duidelijk bij een man hoort, maar die (altijd) door
een vrouw gezongen wordt: ... und schwör's bei meinem Bärtchen (baardje)
dir ewig treu zu sein' ... De totale inhoud van het liedje (Des Knaben
Wunderhorn zijn bewerkingen van volksliedjes volgens Wikipedia) komt erop
neer dat hij heel goed zonder haar kan. Tegenstrijdige tekst.
10 oktober. Wat zit er in mijn hoofd
(en waarom?): een zot liedje uit mijn prille jeugd en daar van de regel ('ze
hebben alle soorten vrouwen, grote, dikke, jonge, ouwe; halee, halee, halo')
'bij aankoop van twee-vijftig een kameel cadeau! Halee, Halee, halo'. Echt
zo'n soort liedje dat hoorde bij een zomerkamp of zo - 'Ik heb een tante
uit Marokko en die komt' van dattum - maar daar ben ik nooit van
mijn leven geweest. Die regel van die vrouwen, allemaal op dezelfde toon,
ging eraan vooraf. 's Even kijken of ik niks beters kan bedenken.
Op dierendag hoorde ik iets moois van Poulenc. Quatre
petites pričres de Saint François d'Assise HTgezongen door The Gentlemen singers Het 3e gebed:
Jammer genoeg moeten er altijd mensen hoesten!
Seigneur, je vous en prie, que la force brűlante et douce
de votre amour absorbe mon âme et la retire de tout ce qui est sous le
ciel, afin que je meure par amour de votre amour, puisque vous avez
daigné mourir par amour de mon amour.
Het gaat allemaal over Gods liefde. Opvallend vind ik dat in deze tekst God
wordt aangesproken met 'Vous/votre' terwijl dat in de Franse kerk niet zo
gebruikelijk is en het meer intieme 'tu' wordt gebruikt. Fauré doet dat
trouwens ook. Ik heb 'En pričre' met enige regelmaat gezongen. '...
devant Vous ŕ genoux' kwam er in voor.
In Duitsland wordt ook du/dich etc gebruikt. 'Erbarme dich' uit de Mattheus
kent iedereen ...
Iets anders dat ik mooi vond is van ene Bortnyansky, maar het begon
wel na een tijdje te vervelen. Sacvred Concertos.HT
Als je het mooi vind kun je verder luisteren op YT.
19 oktober. Ko heeft 'dienst' bij
LBC en dus ben ik alleen thuis = radio 4 aan. Ik luisterde b.v. naar Elegie
van Rachmaninoff (Op 3 nr 1)HT
en dat wordt hier gespeeld door de grote meester zelf. Peter D. zou het
stoffig vinden, ik niet.
Leuk is het commentaar dat je onder een uitvoering op YT aantreft! Soms
onleesbaar, zoals hier. Bovendien kreeg ik de spatie niet ongestraft weg
tussen commentaar van de Griek en dat van de Rus. Later wel. Misschien is het
eigenlijk geen Grieks; het ziet er bekend uit, maar echt lezen lukt me niet,
laat staan begrijpen. Armeens?
ძალიან
ამგარი
შესრულებაა
Как же это
прекрасно!
곡이 이렇게
예쁠수가 있나
Ook een Romance voor altviool van Max Bruch kon me
bekoren. HT
Die wordt hier gespeeld door Jeanine Janssen.
Tot mijn verbazing kwam ook Calefax langs, het 'riet'ensemble. Toen ik daar
voor het eerst van hoorde was ik niet onder de indruk. Nu speelden ze NB Kurt
Weill en daar hou ik helemaal niet van!! En ik vond het MOOI. Maar nog niet
te vinden op YT.
21 oktober. Wij kijken graag naar The
Eggheads , een quizzprogramma op BBC elke doordeweekse avond. Een team
van 5 quizzers daagt the Eggs uit. Die bestaan uit een team van 9 spelers,
die ongeveer alles weten en in een wisselende samenstelling van 5 leden
spelen. We kijken al zó lang, dat we weten wie er vanavond spelen, van de
Eggs dan.
De vragen zijn van verschillende categorieën: Arts & Books, Music,
Science, History, Politics, Geography, Food & Drink, Sports en eindigt
met een rondje algemene kennis. Wij weten bijna nooit iets, maar soms iets
van Science (plantjes, dieren), bijna altijd de vragen die met talen te maken
hebben (een Frans woord of een Duits, Spaans, Italiaans en wat is dat in het
Engels?), af en toe iets in Geography als het niet specifiek over Engeland
gaat en dan nog zo maar hier en daar wat: een boek, iets van klassieke
muziek, een schilderij ... Ik weet helemaal NOOIT een geschiedenisvraag of
een over politiek en ook de popmuziek is mij bijna altijd totaal onbekend.
Maar gisteren wist ik TWEE vragen over popmuziek, zo hé!!
De eerste ging over een stukje tekst. Uit welk liedje komt 'I long to see
the sunlight in your hair'? Ja, weet ik: 'Hello' van Lionel Richie.
Waarom weet ik dat nou? Het liedje is natuurlijk bekend. Bovendien is Richie
heel goed te verstaan en daardoor blijft de tekst hangen. Maar vooral omdat
er ooit een clip bij hoorde die ik in mijn herinnering nog altijd associeer
met 'blind' en dat vond ik bij het zien lang geleden al vreemd. De tekst
wijst helemaal niet op blind. De aangesprokene niet: 'Is it me you are
looking for? en de regel uit de quizz geeft ook anders aan.
Mijn lievelingsliedje van Richie is 'Three times a lady' HT,
lekkere Engelse wals.
Toen kwam er ook nog de vraag: Wie zingt 'Come away with me?' HT
en Judith van the Eggheads wist dat niet. Erna wel!!! Norah Jones. Ook
al een Engelse wals, maar dat valt niet meteen op. En later wist ik nog een
boek ook 'My wicked, wicked ways? (Erroll Flynn). Ooit gelezen en dan weet ik
nog, dat ik het een leuk boek vond, maar geen idee hoe het verhaal gaat. Heb
ik van bijna alle boeken: ik weet of ik ze kon waarderen, maar na een jaar of
3 kan ik ze gerust weer lezen, want dan ben ik de inhoud ongeveer vergeten.
Mijn avond was weer goed. Niet dat het lang duurde want het was bijna 1 uur
en ruim bedtijd.
25 oktober. Het is vandaag 25 jaar
geleden dat er een eind aan het leven van Guus, mijn eerste echtgenoot,
kwam.
Met Tinka - op vakantie in Griekenland - en Anne Claire - laat in de avond in
Australië - heb ik al contact gehad; Tonkie werkt en is vaak moeilijk
bereikbaar, maar ik ga het straks wel proberen. Ik schreef Claire, dat ik zo
graag nog eens met hem zou willen praten, net als met mijn moeder trouwens.
Claire had juist een paar woorden met ongeveer gelijke tekst op Facebook gezet,
schreef ze me terug. Het liedje dat hierbij hoort is van Gordon. Ik
houd niet zo van Gordon, maar het is een prachtig liedje: Kon ik maar
even bij je zijn.HT
26 oktober. Een
Zuid Amerikaans wiegenliedje in het hoofd vandaag. Duerme negrito.
HT
Het wordt gezongen door Fernanda Oleyza en op de gitaar Alejandro
Polemann. Ik ken het al zeker 50 jaar, maar de versie die nog in mijn
hoofd rondwaart heb ik niet kunnen vinden.
'Slaap, negertje, terwijl je moeder op het veld werkt om van alles voor
jou te kopen' daar komt het zo'n beetje op neer. 'En als je niet gaat
slapen komt een WITTE duivel je halen en eet je op'. Wat zwarte
Pietendiscussie???
Wel een beetje eng, zo'n zwart kindje met knalblauwe ogen. Met grijze
ogen vaak gezien, erg mooi vind ik dat.
3 november. Met een medebridger, die
van de Schubert liederen, praat ik regelmatig over muziek. Op een keer, toen
we het over Mozart hadden, maakte hij melding van zijn liefde voor 'Et
incarnatus est', uit een niet complete mis. Ik kende het niet, maar
had thuis wel een hele stapel missen van Mozart en luisterde alle missen af.
Met een legpuzzel op tafel natuurlijk. Afgezien van af en toe blijde
herkenning (missen, die ik ooit zelf met een of ander koor had gezongen,
zoals 275 met het vrolijke 'Dona nobis') was er niets bij dat mijn speciale
aandacht trok. Bovendien was ik eigenlijk vergeten, dat het stuk dat hij
bedoelde 'Et incarnatus est' was en niet 'Benedictus'... Mis in C mineur, zei
hij gisteren tegen me, opus 427. Ja, die had ik toevallig niet in de
collectie!!
Zoals altijd is iets makkelijk op YT te vinden en ik had in mum van tijd 3
uitvoeringen gevonden. Inderdaad, verbazend mooi. De keuze ging tussen eentje
met Arleen Auger, mooi, maar geen volmaakte trillers en één keer vliegt ze
uit de bocht; een tweede met ene Miah Persson, erg de moeite waard, en de
derde, waar ik hier voor kies, met Barbara Hendricks. Met Academy of St
Martin in the Fields en Sir John Marriner. Allicht dat dat een geweldige
uitvoering is.HT
4 november. Zo'n liedje in je hoofd
blijkt een oorwurm te worden genoemd en er werden wat voorbeelden
gegeven in een artikeltje erover. Bad Romance van Lady Gaga stond op 1
en dan I can't get you out of my head van Kylie Minogue. Nou had ik
van Kylie wel eens iets aardigs gehoord, dus ging ik zoeken op YT, luisterde
naar een paar oorwurmen en vond het allemaal niks. Op de 7e plek stond
Bohemian Rapsody van Queen. Ik weet dat het elk jaar weer boven in de top
2000 staat, maar ik heb er niks mee. Toch iets mis met mijn smaak ...
6 november. Een concert van het koor
van de medebridger. Nederlands programma, ik kende alleen het Pater Noster
van de Klerk en Psalm 121 van Daan MannekeHT.
Strategier en Diepenbrock klinken ook niet echt
onbekend. Ik vind dit soort muziek interessant, maar 't is niks voor Ko.
Er trad een zwangeres op. Volgens het programmaboekje was ze sopraan, maar ik
kwam ik pas achter toen ik het las. Veel vibrato, hard en nauwelijks
verstaanbaar (en ze zong NB in het Nederlands!); pas helemaal op het eind één
fraaie, sopranige toon. Het koor was meestal verrassend goed te
verstaan en dat is knap voor een koor. Ze zongen a capella, dat scheelt
alweer bij het al dan niet verstaan, want dan speelt de piano er niet
doorheen.
De pianist was er om de soliste te begeleiden en mocht zelf ook een stukje: een stuk uit Canto Ostinato
van ten Holt en ik vond
het supersaai, hoewel hij zijn best deed met het steeds verleggen van
accenten.
Op de terugweg Diskotabel op de radio, altijd weer leuk. Commentaar op een
stuk van Bartok, het langzame deel uit het 4e strijkkwartet HT
(hier:Tákacs kwartet). Er wordt
verbazend weinig in gestreken.
Het stuk, of meer de uitvoering ervan, kreeg er van het panel ongenadig van
langs. Heel amusant om te luisteren naar wat specialisten over iets te zeggen hebben. Zo
hadden ze het over 'pizzicato volgens Bartok' *) en het
kwartet (Jerusalem kwartet) zou toch
heel goed moeten zijn, maar dit was vast in een studio opgenomen. Het was wat
met die opnames: strijkkwartetten 'werden in allerlei spagaten
gedwongen': ik zie het voor me! Ergens kwam de kreet orkestueel langs
en organische uitvoeringen. Als leek vraag je je af of organisch met
orgel te maken heeft of met planten, allebei nogal raadselachtig bij een stuk zonder orgel.
Boeiende middag.
*) Dat bestaat écht: de bespeler van het strijkinstrument moet met zijn
vingers de snaar oppakken en laten terugspringen, dus anders dan je leert in
de les, stok in je vuist en met je vinger alleen de snaar tokkelen
7 november. In de nasleep van zo'n
middag muziek komt een ochtend YT!! Gjeilo, Ubi Caritas HT
. En heel iets anders Sinfoniëtta vanJohan Wagenaar
HT
8 november. Al eerder heb ik iets
gemeld over een lang geleden - in Biafra - verloren LP: wiegenliedje, gezongen door Salli
Terri. De LP was v an een gitarist: Laurindo Almeida en ik geloof
dat die behoorlijk bekend is. Op YT is een van de 2 LP's die ik van hem had
te vinden en vanmorgen heb ik die uit elkaar zitten plukken om dingen te
bewaren die me dierbaar zijn. Laurindo speelt wisselend samen met fluitist
Martin Ruderman en met zangeres Salli Terri. Via SHAZAM kreeg ik de titels
van de verschillende onderdelen te pakken en nou moet ik de componisten er
nog bij zoeken. Ik ga ze op een rijtje noteren:
Piece en forme de Habanera, RavelHT
Tres Pontos di Santo ? (waarvan ik de eerste minder vind, dus maar dos i.p.v.
tres), componist kan ik niet vinden HT Tambourin, F. GossecHT
Bachianas brasilieras van Villa LobosHT
Azulao van Jaime OvalleHT
Het laatste stuk komt van een ander YT filmpje en is een samenwerking met
Modern Jazz Quartet. Volgens mij is het 'One note Samba'HT
maar SHAZAM wist het niet ... Van Jobim.
28 november. Dit weekend ben ik
wezen 'scratchen' in Utrecht. Samen met een paar honderd zangers, vnl dames
natuurlijk, en een Zuid Amerikaanse groep zangers/instrumentalisten Ramirez
zingen, Navidad en Misa Criolla. Lekker! Navidad heb ik vorig jaar voor het
eerst gedaan, ik kende het op het oor, maar zelf zingen is andere koek. Het
is heel ritmisch en bovendien Spaans, dat af en toe heel snel moet worden
gezongen, zoals de regel '... media noche el sol relumbró', waarbij
je je tong breekt over de twee erren in relumbró, aan het eind van
het lied over de drie koningen, de allerlaatste maten op deze opname (ik heb
'La Huida' (Vamos) eraf gehakt, want daar ben ik niet zo dol op; je kunt het
zó vinden op YT) HT
Ariel Ramírez y los Fronteriz, uit 1964.
Minstens zo leuk was dat ik op het perron Jan M. ontmoette en die had ik in
jaren niet gezien. Toen ik bij Nic in de platenzaak werkte 50+ jaar geleden,
leerde ik hem kennen; hij werkte daar ook. Jan weet veel muziek en we hadden
elkaar ook veel te vertellen, herinneringen, maar ook nieuwe dingen. Gelukkig
was Barthe, waarmee ik voor de scratch had afgesproken, met een vriendin,
zodat ik de toevallig wat gecompliceerde en daardoor langere reis naar
Utrecht de tijd kreeg om bij te kletsen. Jans favoriete werk is nog altijd
'Vier letzte Lieder' van Strauss, dat was het lang geleden ook al en ik heb
het voor het eerst beluisterd en gekocht op zijn aanbeveling!
Dit keer maakte hij me attent op de componist Dan Burgess en eenmaal
weer thuis luisterde naar The promise of Christmas en zat zó
weer bij Hour of Power ...
HT Het aardige van zoeken naar iets op YT is dat je altijd weer onverwacht
leuke dingen tegenkomt, zoals het Miserere van Allegri HT,
dat toevallig bij de zoektocht naar Burgess langskwam.Een tijdje
geleden waren Ko en ik op bezoek bij Adinda en Adinda is in de muziek. Van
haar hoorde ik voor het eerst van de mis van Jacob de Haan. Deze keer vroeg
ik haar wat haar eerste keus zou zijn in muziek; Jan: vier letzte Lieder,
Adinda dat Miserere. Ik ben niet zo erg van oude muziek, maar nu kwam ik het
tegen met een jongenssopraan erin, dat is me een partij mooi! Het jochie heet
Aksel Rykkvin, hij is Noors en is pas 12. En dan zó kunnen zingen! Het wordt
gezongen door het Nordstrand Church Choir.
Van het een komt het ander: nog meer Aksel in Come unto Him uit
de Messiah van Händel HT
met aan het orgel, ook mooi, mooi! Vegar Sandholt.
30 november. Op
radio 4 een programma met de componist des vaderlands, ene Mayke
Nas. Zij liet de luisteraars twee delen horen van een compositie van
Martijn Padding. Een beetje psychedelische muziek, maar ik vind het
van een wonderlijke schoonheid. Het heet White Eagle en is
een vioolconcert, waarbij de viool wordt bespeeld door Heleen Hulst.
Tweede en derde deel. In het tweede deel hoor je een eigenaardig geluid,
gemaakt door te flapperen met dunne metalen platen.HT
Padding is docent aan het Haags conservatorium en in Wikipedia wordt
het werk beschreven als 'antiromantisch & postminimaal. En zo
is het maar net.
2 december. Op Radio 4 hoorde ik
gisteren een Berceuseen wel van Fritz Kreissler. Een
beetje berceuse is nooit weg natuurlijk, alleen werd die op de radio niet
mooi gespeeld. Of het instrument was niet mooi, kan ook. Gelukkig weet ik
niet meer wie de violist(e) was. Op YT vond ik een paar uitvoeringen, een van
Kreissler himself uit 1915 en daar kon ik ook niet heel enthousiast over
worden. Deze is door Kenneth Renshaw, een jeugdig persoon met een
nerdachtige uitstraling, maar hij kan wel mooi viool spelen HT
en won dan ook de Menuhin Competition in Bejing met o.a. dit stuk.
Het doet sterk denken aan de Berceuse van Grieg, die ik in mijn vingers
probeer te krijgen en ook aan de Berceuse van Fauré. Ik weet niet veel, maar
zoek wel regelmatig iets op!!! Op YT vond ik de opname van deze Berceuse
gespeeld door Kreissler uit 1915, maar het werd volgens Google pas in 1916
gepubliceerd. Huh? de bladmuziek? De Berceuse van Fauré is van 1878-1879
(zou hij er lang over gedaan hebben?) en die van Grieg uit 1883.
4 december. Er kwam iets van Toldrŕ
langs op de radio. De presentator had nog nooit van Toldrŕ gehoord. Ik wel,
lekker puh! Op blz 2 een kerstliedje van hem Cantarcilla? gezongen door
Theresa Berganza HT.
Hier heb je het nog een keer, het begint toch kersttijd te worden, aan de
overkant hebben ze al een boom in de kamer!
Maar je gaat natuurlijk kijken wat ie nog meer heeft en komt weer allerlei
leuke Spaanse muziek tegen, zo gaat dat nou eenmaal. Hier van da Falla
piano (Ricardo Requejo) in Nocturno en Serenata andaluza.HT
en een leuk stuk, dat ik in mijn jonge jaren speelde, zij
het minder snel en virtuoos uiteraard.
De kleine handen waren ook lastig. Het heet Andaluza.HT
Gespeeld door Paco M. dat is alles wat ik van de pianist weet.
Het begon dus met Eduardo Toldrŕ, die van het kerstliedje.
Wonderschoon zijn 'La rosada 'HTen 'Ave Maria' HT
uit Sis Soneti (sonnetten) voor viool & piano. Violist Alejandro
Bustamante. pianist José Enrique Bargaria.
5 december. Mijn
oorwurm is weg. Sinds vorige week zaterdag zat Ramirez in mijn hoofd,
beide werken kon ik a.h.w. in hun geheel beluisteren. Maar vandaag heb ik een
Sinterklaasliedje en w.s. kent niemand het. Dit is de tekst en ik ga een
kijken of ik er wat mee kan.
Al in een land hier ver vandaan daar woont een oude man
Een man die heel wat lekkers heeft en ook wat missen kan
Die man komt ieder jaar in 't land, zijn knecht is zwart als roet
en weet je wat die oude man nog meer voor aard'ge dingen doet?
voor aard'ge dingen doet?
Hij rijdt te paard langs ieders huis en Piet zijn zwarte knecht
Kruipt door de schoorsteen naar benęe, komt op 't fornuis terecht
Hij legt voor ieder kind wat neer, die beste brave baas
Ik wed, dat je het allen raadt: Het is Sint Nicolaas! Het is Sint Nicolaas.
Mooi hč?: 'die ook wat missen kan' en 'komt op 't fornuis terecht'. Aan het
eind wordt het geheel wat onduidelijk: je neemt toch aan dat Piet voor ieder
kind wat klaarlegt en dan die beste baas is, maar in de laatste regel
verandert het onderwerp ineens. Mijn zus Trees weet misschien hoe e.e.a. in
elkaar zit, maar die heeft tig kleinkinderen en is w.s. ergens bezig met
pakjesavond.
6 december. Drama in La mamma
est morta gezongen door Callas HT.
Komt uit de opera Andrea Chenier van Umberto Giordano en daar heb ik
allemaal nog nooit van gehoord. Maddalena, die de aria zingt, heeft haar
moeder verloren in de Franse revolutie en het trouwe dienstmeisje van de
familie moet haar lichaam verkopen om het kind te kunnen redden. Nou? Drama
toch?
Andrea is de Italiaanse versie van André en de André in kwestie is de
Franse dichter André Chenier, die leefde a.h. eind 18e eeuw en vlak voor de
val van Robespierre onder de guillotine terecht kwam. Zijn gedichten zijn
niet erg bekend geworden, maar zijn naam, door de opera, wel. Wikipedia komt
weer goed van pas want uiteraard had ik ook van deze dichter nooit
gehoord.
8 december. Scott Joplin op
radio 4 en wij in de auto. Leuk. Ik heb het onderscheid tussen licht/pop en
klassiek altijd net zo idioot gevonden als het verschil tussen literatuur en
een prettig boek; kinderboek, damesroman, dokters-, reisboek, thriller. Er
zijn boeken die je goed vindt en boeken die je niks vindt en zo is het in de
muziek ook al. Ik zie niet waarom een lied van Fauré klassiek zou moeten
heten - dat houdt een zeker waardeoordeel in, toch? - en een lied van Sting
niet. Bethena, HTeen wals van Scott Joplin, heb ik altijd erg kunnen waarderen.
Nog even Aksel in Wie freudig ist mein Herz (Bach).HT
9 december. Nino Rota ken ik
van een leuk pianoconcert, maar op YT kom ik hem tegen met '7 moeilijke
stukken voor kinderen' - wat een geweldige titel! - en daarvan dit Cantilena HT.
Terwijl ik er mee bezig ben word ik afgeleid door een balkje dat voorbij het
YT filmpje schuift, waarin de pianist in die moeilijke stukken, Mauro
Bartoli, aandacht vraagt voor MassenetsMeditation de
Thaďs HT
Ik ga luisteren en ken het stuk goed, maar wist écht niet wat het was. Ik
dacht alleen meteen aan de Titanic! Ja, daar werd het in gebruikt; enge film,
die wil ik nooit meer zien, want dan kan ik daarna niet slapen. Je zal als
moeder met kinderen aan boord van zo'n schip zijn, weten dat het verkeerd
gaat, zelf in opperste paniek met het vooruitzicht dat je in dat koude water
gaat verdrinken, terwijl je beseft dat je kinderen hetzelfde lot wacht.
Gruwelijk scenario. Ik zit nooit lekker op een grote boot, met de
wetenschap van al dat koude water onder en om je heen.
Het stuk wordt hier uitgevoerd door Janine Jansen bij w.s. het Amsterdamse
grachtenconcert
10 december. De tekst van de tune van 'New Tricks' bevalt me wel: 'It's all right, it's
okay; it really doesn't matter if you're old and gray ...' en de muziek is
ook gezellig. HT
Leuk is het commentaar bij het YT filmpje. Iemand schrijft 'What a terrible
song', 'terrible' omdat het o.a. gaat over leven en doodgaan, maar een ander schrijft 'I like
it and I am only 7'.
Behalve de 7 moeilijke stukken voor kinderen (en piano) van Nino Rota zijn
er ook 5 makkelijke, 'Pezzi facile' voor fluit en piano. Hier
het eerste en het laatste HT
en HT
... De fluitist is Davide
Formisano.
12 december. Zoetjes aan naar kerst.
Altaria Schlafe meiner Liebster uit Bachs
Weihnachtsoratorium,HT
gezongen door Aafje Heynis.
20 december. Legpuzzel en kerst CD,
goede combinatie. Mijn favoriet onder de kerst CD's - ik heb er een heel stel -
is Christmas Star van de Cambridge singers met John Rutter. Alleen draaide ik
hem niet, want helaas stond er 'Greensleeves' op - en dat heette heel vals
'What child is this?' en Greensleeves is met vlooienmars en Für Elise, een van mijn 3
pet-hates. Als dat onverwacht langskomt word ik niet goed, zo gezegd. Maar
handige Ko heeft een kopie gemaakt zonder Greensleeves en ik heb er net weer
van zitten genieten. Ik heb nou eenmaal een kinderlijke geest, maar die deel
ik w.s. met John Rutter. Go, tell it on the mountain HT,
te gek.
Ik ben een aparte blz met alleen kerstliedjes begonnen.
