|
|
|
|
12 november Pianoconcert
van Schumann in het hoofd bij het aanbreken van mijn dag. Maar daar heb ik het
al over gehad. Op zoek naar iets anders dan maar.
Ergens in mijn achterhoofd: het 1ste pianoconcert van Rachmaninov is min of meer onbekend. Daar ga ik
maar eens naar luisteren. Het 3e deel is als een pianoconcert op zich: een
vrolijk begin, een zacht middengedeelte en dan nog een stukje in een up-tempo,
zoals dat tegenwoordig heet. HT
De pianist is ene Soheil Nasseri. Van het hele concert vind ik deel 1 wel
aardig en deel 2 een beetje nikserig, zoals Ko het altijd noemt.
Dan maar eens beginnen aan het doorwerken van mijn dikke schrift met de
slordige registratie van onze minidisks. Eerst proberen die op YT te vinden, want dat is
een stuk makkelijker dan minidisks bewerken. Het schrift begint met Albeniz, Alicia
de Larrocha die Iberia speelt. Dit deel heet El
Puerto HT.
|
De volgende aantekening is een harpconcert, van Albrechtsberger
HT.
Had je me gevraagd naar Albrechtsberger, had ik w.s. gezegd 'Nooit van gehoord',
maar mooi dat ik dat harpconcert heel goed ken. Leuk concert en zó gevonden op
YT. Ben wel een tijd bezig geweest om het wat te versterken en toen liep het
programma vast. Kan gebeuren.
Bij het beluisteren in de gepubliceerde
uitvoering vind ik het niet mooi. Opnieuw zoeken. Opnieuw toegevoegd
op 22 november. Uitvoering met Nicanor Zabaleta.
De derde melding in mijn minidiskadministratie betreft Victoria de los Angeles, maar
dat kon ik op YT
niet vinden, dus ik zal daarvoor aan de disk moeten. Later, morgen misschien. Wel kwam
ik bij het zoeken een idioot filmpje tegen met kleine stukjes van allerlei
coloratuursopranen, stokoude exemplaren erbij, met buitengemeen slecht beeld. De
raarste was van ene Mado Robin, die een stukje Lucia di Lammermoor + waanzinsaria zingt en
eindigt met een bes, die bijna een octaaf hoger ligt dan de beroemde hoge C,
maar volgens mij stond dat niet in de partituur van Donizetti. Ze kon trouwens
nog een halfje hoger, eng hoor. Mooi is het niet, eigenlijk eerder heel lelijk,
wel curieus. Je moet er vooral niet naar luisteren, want je krijgt er hoofdpijn
van. Yma Sumac verkeerde zelfs niet op dergelijke hoogten. Voor zover ik weet dan.
Heel mooi: Anna Moffo in de aria Una voce poco fa uit de Barbier
van Sevilla, Rossini HT
|
13 november Wat
ik vandaag in de kop heb zitten kan ik niet thuisbrengen: iets met een vogeltje?
Hele dag aan het zoeken geweest, bij Schilderijententoonstelling, Carnaval des
Animaux, weet ik veel van alles. Maar gevonden, 1/2 8 's avonds: Grieg,
Lyrische stukken,
deel 3, nr 4, vogeltje HT.
Gelukkig heb ik nog wel wat anders, want ik kwam gisteren het enige pianoconcert nr
3, van Prokovief HT
tegen. Ik zie er voor een groot gedeelte
altijd ballet bij. Ik heb allerlei uitvoeringen beluisterd, w.o. met Argerich,
maar dat vond ik te snel. Hier wordt het gespeeld door George Li, eigenaardige
naam. Hij is pas 19! Dat belooft wat.
 |
Bij het zoeken wel iets bijzonders gevonden: Cantus
articus HT
van een Finse componist met een spannende naam Einojuhani
Rautavaara. Met veel vogel(tje)s, wow! Ik heb het wat ingekort en het is
een beetje zachtjes. |
Vogeltjes hebben ook iets gedaan voor Haydn zegt men bij Google, ik
ga dus zoeken bij Haydn. Resultaat: zijn 3e
strijkkwartet HT
wordt Vogel genoemd. (In de Engelse versie van Wikipedia heet het 'Emperor'
en ik ben genoeg lerares Engels om te weten dat emperor beslist niet
vogel
betekent.) Het 2e deel is beeldschoon met pizzicatobegeleiding: even
onweerstaanbaar als witte bloemetjes met groene puntjes, maar hier soms
iets te hard. Ik
ken het noot voor noot, maar ik zou niet weten hoe dat komt; ik heb er
geen CD van, geen minidisk en mijn moeder speelde het uiteraard ook niet op de
piano. Rara.
Maar verder heb ik nog niet gevonden wat ik zocht (maar dat kwam later op
de avond, zie boven).
14 november Wat
een vreselijk nieuws over de aanslag in Parijs. Je kunt nog begrijpen dat in
een oorlogssituatie een passagiersvliegtuig uit de lucht geschoten wordt, -
per ongeluk w.s., maar erg genoeg dat niemand daarvoor excuses wil aanbieden!
- maar dat een stel terroristen zomaar meer dan honderd mensen, met wie ze
helemaal niets te maken hebben, uitmoorden gaat mijn verstand te boven.
Beesten zijn het, zeg Ko, maar beesten doen over het algemeen dergelijke
dingen niet. Ik weet alleen van honden, die bij tijd en wijle een aantal
schapen de keel afbijten of vossen die te keer gaan in een ren vol kippen.
Ik
heb voor vandaag gezocht naar iets heel verdrietigs; Abide with me HT in
een instrumentale vertolking. Ik hoor het nog zingen door Daniel Rodriguez na
9/11 en krijg er nog altijd tranen van in mijn ogen.
|
15 november Toen
ik nog klein was en pianoles had van meneer Kranenveld, mocht ik op of rond
mijn verjaardag zeggen wat hij voor me moest spelen. Hij hoopte altijd op
Liszt, want daar was hij een groot liefhebber van, maar ik wilde altijd
hetzelfde: Bruiloft op Troldhagen HT,
alweer van Grieg. De enorme blijdschap in de eerste paar maten sprak
me aan, denk ik; nog steeds een beetje, maar verderop vind ik er niet veel aan;
w.s.
werd dat ook niet gespeeld door Kranenveld. Bij Griegs Lyrische stukken ook een Berceuse
HT;
die
kunnen we natuurlijk niet overslaan. Een paar woeste maten in het
midden heb ik eruit gehaald. Die sloegen m.i. nergens op en zonde van de
beeldige muziek.
Griegs pianoconcert is ook lekker, maar dat kent iedereen. Mijn broer Robbert
mocht het graag spelen. Die speelde wat hij speelde op het oor. Zat ie net
zo lang te rommelen tot hij het in zijn vingers had, ik kan me niet
herinneren dat hij ooit les heeft gehad. Rhapsody in blue was zijn andere
lievelingsstuk. Ik kan me ook niet herinneren dat hij iets anders speelde dan
die twee!
|
|
Plaatje hieronder: Berthe Morisot, 'Le berceau'.
|
16 november Bij
al dat gesnuffel op YT vind ik weer een bekend wiegenlied,
dit keer van Schubert. Moest ik oefenen voor zangles. Hier vind ik een
couplet genoeg, wel lief toch? Gundola Janowitz zingt het. HT
Uit mijn ooghoeken zag ik nog een ander wiegenlied, van Brahms. Brahms?
Huh? HT
hier gezongen door Anne Sofie von Otter.
Vanuit nog een andere ooghoek zag
ik nog iets van wiegenlied en Jessye Norman en nu wordt het pas
spannend. Notabene weer Brahms en de titel is Geistliches
Wiegenlied HT
Het eerste dat me opvalt is dat het iets gemeen heeft
met Mariënwiegenlied van Reger, zie blz 1 van mijn muziekschrijfsels en
verder dat er op de beginmelodie een kerstliedje is, in het Latijn,
waarin apparuit,
apparuit ...? Ik heb 12 CD's met kerstliedjes maar ik kan het niet thuisbrengen. Dat wordt weer een dagje denken. Mijn overbuurvrouw Nel wist
het: Resonet in laudibus, Jacob
Handl HT
Nel zingt al jaren in het kerkkoor hier, ook als
soliste. Zij neuriede met me mee tot apparuit, apparuit; dat
hadden we blijkbaar alle twee onthouden! Het wordt hier gezongen door een Italiaans koor.
Nog een Berceuse
HT
gezongen door Elly Ameling, alleen staat er nog niet bij wie de componist is
... Niet de minste: Diepenbrock.
|
 |
|
|
Deze dag afsluiten met een nocturne, gecomponeerd door een vrouw, begin
vorige eeuw: Marguerite Roesgen Champion.
Het past bij alle wiegenliederen. Nocturne HT
voor hobo - Andrew Price - en orgel, bespeeld door David Tierney.
|
|
|
Strategier, ooit dirigent van een goed, maar onaangenaam koor waar
ik 'n tijdje in zong, werkte graag samen met organist Albert de
Klerk. Hier Pater Noster HT
van diens hand. Wonderlijk dat er zo veel Ave Maria's zijn, maar
weinig Onze Vaders. We hebben nog wel een leuke opname van
het Onze Vader in het Swahili: HT
Baba yetu.
Christopher Tin is de componist.
Ik vang er niet veel van op; het is al bijna 25 jaar geleden dat ik Swahili
studeerde. Jina lako = uw naam, samehe makosa = vergeef zonden,
woorden hier en daar, maar de tekst is
natuurlijk wel te vinden. Ja zeker! en wel met een woord erin dat mijn hart
sneller laat kloppen, Swahili op z'n mooist: tunavyowasamehe
zoals ook wij die hun vergeven, in bouwsteentjes typerend voor het
Swahili. Geweldige taal! Iets leuks b.v.: Jina lako ni nani? Wie
is jouw/uw naam? Niet wat of hoe.
|
18 november Surinach
zat in mijn hoofd vanmorgen, maar ik heb mijn bedenkingen. Het 3e deel
van zijn pianoconcert is wel leuk en de rest heb ik op minidisk, maar
mwah. Ik heb weer wat tijd besteed aan het zoeken naar het liedje uit
Auvergne waardoor een schattig stukje orgel van César Franck is
geïnspireerd. Chant Béarnais HT .
Ik heb een minidisk in de
verzameling en in de administratie staat erover, dat ene Netania Davrath dat liedje zou moeten
zingen, maar helaas is niets te horen en op YT kan ik het
niet vinden.
Ko en ik mochten het stukje allebei graag spelen,
toen we in Frankrijk nog over een digitaal instrument beschikten, waarop
twee soorten orgel. Ik was niet zo enthousiast over het
pianogedeelte van dat instrument,
omdat je altijd de aanslag van de toetsen hoorde, maar erop orgelspelen was
best leuk, want dat maakte meer lawaai en dan hoorde je de aanslag van
de toetsen niet. Ko - als kind begonnen met orgel, van 8 -14, pas daarná
pianoles, miste het voetpedaal bij orgelspelen; ik niet, want ik heb
niks met voetpedaal, ik speel piano op een orgel.
In de opname hoor
je wel degelijk een voetpedaal en het voegt echt iets essentieels toe.
Het wordt gespeeld door een redelijk vaardige amateur met de naam
Johannes Schröder en wat ik er leuk aan vind, is dat hij ook, net als
wij altijd, wat problemen heeft aan de paar wat lastiger maten tegen het
eind.
Het digitale ding is in Frankrijk achtergebleven.
|
19 november Vandaag
zo'n akelige novemberdag, heel geschikt voor een requiem. Dat wordt
het Requiem van Duruflé HT. Ik heb het voor het eerst gehoord toen we 2 leden van een koor uit Oxford te logeren kregen en uiteraard naar
hun concert gingen luisteren.
Het is geïnspireerd door het Gregoriaanse requiem, dat je steeds weer
hoort in de muziek.
De solisten in deze uitvoering zijn Theresa Berganza en José van Dam,
het koor komt uit
Parijs.
Veel later, in het programma 'Een goedemorgen met' kwam Strategier
eens aan
het woord en dit was het eerste stuk muziek van zijn keuze. Het duurt
ongeveer
40 minuten en het is soms zachtjes, zeker aan het begin.
Hoihoi, 2/3 van november is al zowat voorbij ...
|
|
20 november John
Lennon HT
Imagine all the people.
|
|
|
Imagine there's no heaven, it's easy if you try; no hell below us,
above us only sky. Imagine all the people living for today
Imagine there's no countries, it isn't hard to do, nothing to kill or
die for and no religion too. Imagine all the people living life in
peace
You may say I'm a dreamer, but I'm not the only one. I hope some day
you'll join us and the world will be as one
Imagine no possessions. I wonder if you can: no need for greed or
hunger, a brotherhood of man! Imagine all the people sharing all the
world ...
You may say I'm a dreamer, but I am not the only one. I hope some day
you' ll join us and the world will live as one
|
|
In onze lokale krant, Het Leidsch Dagblad, is een sympathieke actie
gestart om deze week te proberen dit nummer op de eerste plaats van
de top2000 van dit jaar te krijgen als protest tegen de terroristische aanslagen.
Ga naar de website van het LD als je mee wilt doen.
Later: en dat is gelukt!
|
|
21 november Het
duurt nog maanden voordat het weer ergens op gaat lijken , maar ik
heb nu al zin in Frühlingsrauschen van Sinding HT.
Met een beetje oefenen kan ik het spelen, op ongeveer halve
snelheid ... Bij het YT filmpje wordt niet verteld wie het
speelt. Onze begeleider - Wiebe/ Wijbe? - bij het studeren van
de Matthäus speelt het wel eens voorafgaand aan de repetities. Ik
mag er graag naar luisteren.
|
22 november Zondagmorgen
en nog vóór half negen telefoon. Daar zit op onze slaapkamer -
allicht slaap je nog, zeker als je, zoals wij, pas om 2 uur ter ruste
bent gegaan - als geluid Von fremden Ländern van Schumann op. HT
hier gespeeld door Martha Argerich. Er bestaat akeliger
telefoongeweld, maar verder? Ik heb altijd geleerd: NIET tussen 10
uur 's avonds en 10 uur 's morgens en daar probeer ik me nog altijd
aan te houden. Of ik kon invallen met bridgen vanmiddag. Ja, dat
wel. Toevallig belde dezelfde dag ook nog 's iemand om 5 voor 11
's avonds!
Over Saint Saëns heb ik het nog nooit gehad, maar doe vandaag maar
eens een pianoconcert. Nr 5 HT
De pianist is Thibaudet en het concert draagt de naam 'Het
Egyptische'. Saint Saëns heeft wat afgereisd, (Zuid)
Amerika,
Z.O. Azië en dat in een tijd zonder vliegtuigen. Dit concert is
gecomponeerd in Luxor, Japanse invloeden in deel 2 (ja) en aan het eind
ervan kikkers en krekels (heb ik niet gehoord). Ik heb het niet zelf
verzonnen hoor, deze informatie komt uit Wikipedia.
|
|
25 november In
de krant een recensie van een concert dat een of ander koor uit de
buurt gaat geven. Ze zingen o.a. een mis van een Finse componist Ola
Gjeilo, die wordt vermeld met veel lovende woorden. Daar wordt een mens
nieuwsgierig van, toch? Ja, interessante mis en het Sanctus of Agnus Dei -
ze zijn niet goed te verstaan, maar
het heet 'The ground' - HT
is wonderschoon. Het wordt gezongen door een koor uit Vilnius.
|
|
29 november Al
een paar dagen zwaar verkouden en niks in mijn hoofd. Ja, een wals
van Chopin gisteren en 'Maantje tuurt' vandaag. Daar kan ik niks
van bakken. Ik vraag me wel af waardoor zoiets als 'Maantje tuurt'
getriggerd wordt.
|
2 december Ik
hoorde iets op de radio, gisterenavond laat. Het leek op
Gregoriaans, maar toch weer niet, want meerstemmig. Gesualdo
bleek de componist te zijn van Miserere HT
gezongen door Hilliard Ensemble. Flink ingekort.
Gesualdo, zo lees ik in Wikipedia, is zowel door zijn
muziek als door zijn levensloop een opvallende figuur binnen
de klassieke muziek. Zo vermoordde hij op 16 oktober 1590 met
behulp van zijn dienaren zijn vrouw en haar minnaar ... Er
is geen melding van lang in het gevang, dus misschien mocht
dat gewoon nog, toen. Je vraagt je ook af of hij zijn Miserere
ervóór of erná heeft gecomponeerd. Miserere heeft toch
altijd iets van ellende in zich. Ik hou niet zo erg van luisteren naar Gregoriaans, maar dit
vind ik echt de moeite waard. Hij ziet er wel een beetje streng uit, deze Carlo Gesualdo.
En ook alsof hij goed kon bridgen; hij kijkt hier alsof hij een
moeilijk contract tot een goed einde moet gaan brengen: 'Mmm,
hoe zal ik dat eens aanpakken ...' |
|
|
In deze dagen denk ik altijd terug aan de heerlijke
sinterklaasavonden thuis bij mijn ouders, broers en zusjes. Mijn
moeder was niet zo van feesten e.d., maar met sinterklaas werd er
flink uitgepakt, letter en figuurlijk. Na het eten 's avonds zette
zij zich achter de piano en dan werden ALLE sinterklaasliederen
gezongen, met z'n allen en dat waren heel veel liederen, wel een
stuk of 20
denk ik. Mijn vader was dol op een lied dat begon met 'Ja? het is
alweer december' en verderop was er iets met een paard en 'komt de
zoldertrap al af'; we kenden de melodie, maar niet de woorden; het hoorde
er gewoon bij
en nu kan ik het nergens meer vinden. Ik hield het meest van 'Hoor
de wind waait door de bomen' HT;
dat ging naadloos over in 'hoor wie klopt daar kinderen' HT,
maar dat is blijkbaar geen Hollandse traditie, want niet op
YT.
Iedereen zorgde voor een cadeau plus gedicht voor alle anderen en
dat waren er veel, dus het feest duurde uren. Het eindigde met
allemaal een schoen achterlaten en de volgende morgen had mijn
moeder op onze ronde tafel in de huiskamer een schilderij van
schoenen en snoep gemaakt, geweldig. Ik heb geen feestelijke herinneringen
aan mijn jonge jaren; dit is de grote uitzondering.
|
|
3 december Het
aardige van het schrijven van deze pagina's is dat ik weer heel
intensief naar muziek luister en bovendien regelmatig nieuwe dingen
ontdek. Leuk. Waar ik aan het begin al gedacht heb aan een toptien
van favorieten, maar er zelfs geen begin mee kon maken, denk ik nu, dat
deel 3 van de Cellosonate van Rachmaninov er in ieder geval in zou
staan. Had ik in mei? toen ik hiermee begon, nog nooit gehoord. Nu
luister ik er zowat elke dag een keertje naar. Ook prachtig gespeeld door
Narek Hakhnazaryan HT,
een jonge (27) Armeense cellist, en Noreen Plera aan de vleugel.
|
|
Zo schrijf je zijn naam op z'n Armeens: Նարեկ Հախնազարյան.
Die omgekeerde m is blijkbaar een a! En de u met een
kommaatje aan zijn linkerpoot een n. Als hoofdletter raakt ie een
stukje van zijn rechterpoot kwijt. Er gebeurt ook iets met de k aan
het eind van Narek t.o.v. de k middenin Hakhnazaryan, of misschien
is kh een aparte klank. Hè, ik had in Frankrijk een Armeense
buurvrouw ...
|
|
4 december Ik
heb al meer zicht op mijn top tien: pianoconcert van Ravel; 3e deel
cellosonate Rachmaninov; 2e deel vioolconcert Haydn; Phydilé
Duparc/Kruysen; 1ste ballade van Chopin; When I fall in
love/Nat King Cole; Missa Criolla/Requiem Rutter?; Requiem Fauré;
allegretto uit de 1ste van Widor?
|
 |
5 december Ik
had wel willen beginnen met, in plaats van de datum, het
liedje '5 december, 5 december, ja dat is zo'n blijde dag! Dat
jong en oud en groot en klein weer vrolijk wezen mag ...' maar
dat is totaal buiten beeld op YT!! Jeugdsentiment, ik ben er mee
bezig.
Vanmorgen kreeg ik antwoord op mijn mail aan
het filmmuseum 'The Eye' en heel uitgebreid, heel aardig: ik ben al
jaren op zoek naar de film, die ooit gemaakt is van Mme Butterfly
en tussen '56 en '64 gezien in Odeon, den Haag. Als je gewoon gaat
zoeken bij Google bestaat die film niet eens, maar het filmmuseum
wist ervan. Een film van de Italiaan Carmine Gallone, 1954, met Kaoro
Yachigusa in de hoofdrol. Er werd al geplaybackt in die tijd, want
het werd door een Italiaanse sopraan *) gezongen. Als ik 'm te pakken
krijg, hoor je er meer van!
Het is w.s. een sentimentele draak, naar het plaatje te
oordelen. Wat ik me nog levendig herinner is dat iedereen met
natte ogen naar buiten kwam.
*) Februari '16: Callas! |
|
|
Een vriendin heeft me een CD geleend met romantische cellomuziek.
Behalve een rondo van Dvorak vind ik het niks en het appetijtelijke
rondo wordt ook niet erg mooi gespeeld. Ik ga maar eens op zoek
naar een andere uitvoering, maar noch Yo Yo Ma, noch Narek met de
moeilijke achternaam zijn met het rondo te vinden op YT. Wel kom ik
natuurlijk vanzelf wel weer iets anders tegen, ook van Dvorak en
gewoon Yo Yo Ma. Het heet op YT 'Silent woods', beetje eng voor een
stuk van Dvorak. In het Tsjechisch heet het 'Klid', ook bedenkelijk, en
Dvorak zelf noemde het 'Waldesruhe' en ook daar kan ik niet wild
van worden. Mooi is het wel! Van oorsprong een onderdeel van
een cyclus voor quatre-mains, door Dvorak zelf al bewerkt voor
een uitvoering op cello. HT
|
10 december Ik
mag nou wel zowat aan kerst beginnen, lijkt me. Openingskoor van
het Weihnachtsoratorium van Bach. HT
Ik had eerst een andere opname van René Jacobs, maar dat was in
zo'n sneltreinvaart, dat het zelfs mij een beetje te gek werd en ik
hou best van opschieten in de muziek. Deze uitvoering is van Harnoncourt,
met een geheel mannelijke bezetting. Dat steekt
mij als vrouw een beetje, maar wellicht zitten er wat dames in het
orkest. Op het openingskoor na ben ik niet zo dol op dit werk van
Bach.
Ik ben meer van de mierzoete kerstliedjes.
Zoals O little town of
Bethlehem HT.
Het wordt gezongen door Fiekojan Hoolboom en the Leyden English
Choir. Hoezo? Het Leyden English Choir, een koor van (ex)studenten
Engels in Leiden, gaf - misschien geeft - elk jaar een kerstconcert volgens de
aantrekkelijke Engelse traditie. Veelal voortreffelijk gezongen,
gedeeltelijk samen met het publiek. Altijd uitverkocht trouwens.
Fred H., collega Engels op de school waar ik les gaf, zorgde altijd
voor goede plaatsen. Ik denk er met veel plezier aan terug. Van het
concert van een jaar of 30 terug heb ik een minidisk en die heb ik zojuist
met veel moeite uit elkaar geplukt.
Later heb ik een seizoen meegezongen, toen ze het Requiem van
Fauré gingen studeren en The Crucifixion van Stainer. Met veel
plezier gezongen, maar ik kreeg op mijn leeftijd, 50+, niet
makkelijk meer aansluiting. En er was een soort inner circle - een
groepje van semisolisten, die b.v. in The Crucifixion het mooie
stukje 'God so loved the world' zongen en dan deed de rest niet mee
- daar hou ik ook niet zo van. Hun 'uniform' vond ik wel aardig, alle
dames van dezelfde stof iets (laten) maken, keuze tussen crème,
blauwgroen of donkerblauw.
Het liedje heb ik, met Ko aan het orgel, wel eens gezongen
in de dorpskerk in Leiderdorp, ook alweer jaren geleden. Als er
daar markt
was, was de
kerk open en waren er twee vrijwilligers om koffie te schenken en
eventueel een praatje met mensen te maken. Een andere
vrijwilligster was ook liefhebster van zingen en in de
kersttijd hebben we eens de ochtend verlucht met kerstliedjes. Was leuk!
Alleen het begin, de proloog? van dit lied is razend moeilijk, geloof het of
niet, en daar heb ik me dus maar niet aan gewaagd.
|
|
11 december Dat
Leids/Engelse koor kwam op in het donker, met brandende kaarsen geloof ik,
maar dat weet ik niet zeker meer, en dan zongen ze dit lied Quem
pastores. HT
Voortreffelijk koor: ze moeten in het donker lopen in een
vrij onbekende omgeving, een kaars en hun map vast houden, daarbij,
zonder hulp van dirigent, a capella zingen aan het begin van een
concert en dan niet zakken! Het is trouwens een heel oud lied, uit 1410!
Eind volgende week gaan we weer naar dit koor luisteren.
(Later:
het was een goed gezongen concert, maar de gekozen muziek was
tamelijk ontoegankelijk, John Tavener b.v., ligt niet lekker in het
gehoor; ik kan het ook niet erg waarderen. Slechts drie meezingers,
waarvan twee ook tamelijk onbekend, zeker voor het grote
publiek.
Het koor kwam nog steeds a capella zingend - loepzuiver - op, niet
in het donker, zonder kaarsen en helaas: geen Quem pastores ... Ik
kwam wel een oud-collega, ook Engels, tegen, ruim 20 jaar niet
gezien.)
Het Oratorio de Noêl van Saint Saëns hoor je
niet zo heel vaak, Het is een liefelijk werk met verschillende
onderdelen voor 4 solisten en koor. Ik laat 3 delen horen, het
orkestrale intro HT,
een stuk uit het midden, de
eerste regel luidt 'Tecum principium'; met harp HT
en het heerlijke slot Tollite hostias HT.
Dit slot van SS kerstoratorium heb ik
menigmaal met een of ander koor gezongen, een
feestelijke eind. De rest is ook heel aantrekkelijk, je kunt er
flink wat uitvoeringen van vinden op YT. Deze heb ik vooral gekozen
om de beeldige sopraan. Helaas kan ik haar naam niet vinden.
|
13 december In
Engeland wordt bij het zingen van bekende kerstliederen vaak een bepaalde
tactiek toegepast: eerst één stem, eventueel solo, dan meerdere stemmen
of het hele koor, dan samen met de mensen in de kerk en tenslotte
iedereen, waarbij de sopranen een bovenmelodie zingen. Hier hoor je
het King's College koor uit Cambridge, met het bekende Once
in Royal David's City HT.
Ik hoef eigenlijk alleen maar aan de melodie te denken of de tranen
schieten al in mijn ogen. 30 jaar geleden werd Maarten - de 12
jarige zoon van onze beste vrienden - daags voor Kerstmis ziek. Hij
bleek acute leukemie te hebben en overleed de 27ste. In de dienst
van zijn begrafenis werd dit lied gezongen. Alleen heet het in het
Nederlands 'Al wie dolend door het donker'. Stampvol was de kerk en
mijn God, wat was het koud.
Het was een ontzettend leuk jongetje, Maarten, lichtblond, heel
lichte ogen. Hij kon enorm goed schaatsen. Het beste vriendje van
mijn even oude dochter. Ik zal hem echt nooit vergeten en zit nog zo
veel jaar later te huilen achter mijn computer.
|
15 december Mijn geheugen is niet heel goed. Ik weet niet veel meer van vroeger,
op een paar kleine dingen na. B.v. dat ik als jong kind in een kamer in bed lag en de
weerschijn van de lichten van schaarse auto's die passeerden langs de muur
zag glijden, terwijl mijn moeder piano speelde, w.s. Chopin. Verder
wat herinneringen aan bloemetjes en zo.
Mijn eerste echte muzikale
herinnering dateert uit de tijd dat ik 5 of 6 was. We woonden al in
Tjideng, het jappenkamp. In een huisje aan de Brantasweg, helemaal
aan de rand van het kamp; mijn moeder - die in het kamp altijd een
piano heeft gehad - met alle kinderen. Een tuintje. Een wip in dat tuintje. Als je op de wip bovenin was kon
je over het gedèk heenkijken naar de velden die buiten het kamp
lagen. Toen blijkbaar nog niet midden in Batavia. Grote hagedissen
in die velden, eng wel een beetje. Bovenin op die wip zong ik van 'Ik
leef hoog in de alpen', dat vond ik mooi. Daar klinken de
klokjes en glimlacht de zon. Zo!
Het staat in 'Kun je nog zingen'. Raar hè,
dat je daar dan, als je dik 70 jaar ouder bent, op een morgen mee
wakker wordt?
Mijn exemplaar van 'Kun je nog zingen' is bijna 100
jaar oud! Uit 1919. Met een gebiedende wijs meervoud, dat zie je
ook niet meer: 'Zingt ze mooi!'
|
|
|
Terug naar kerst, al moet ik eigenlijk de badkamer poetsen. Ik ben
de hele morgen bezig geweest om een redelijke uitvoering te vinden
van een kerstliedje waar ik dol op ben: Wiegenlied der Hirten
HT.
Ik heb tig kerst CD's en het staat er op geen een. Op YT vond ik
echt vréselijke uitvoeringen, vals, blikkerig, niet muzikaal, van
alles. Het is een compositie van ene Reimann. Dit was een wat
onverwachte: ik vind filmpje met een plaatje van 5 half bejaarde, bebrilde heren,
maar gezang dat leek op alleen vrouwen en superzachtjes. Zachtjes
kan ik met Audacity verhelpen en dit kwam eruit,
acceptabel.
Ik houd ook veel van Go, tell it on the mountain HT,
zo'n blij lied. Hier gezongen door de Cambridge Singers met John
Rutter.
|
|
20 december Een
kerstliedje dat ik haat uit de grond van mijn hart is Greensleeves
en ik krijg ook geen warme gevoelens bij het superslome 'De
herdertjes lagen bij nachte'. De favoriet aller tijden is 'Transeamus' zie blz
1.
|
|
Laatst vond ik in een kringloop winkel een CD met Carols uit
Manchester. Het is een heel aardige CD, maar kerstliedjes lijden
vaak aan een gebrek: ze bestaan uit weet ik hoeveel coupletten en
daar zit je meestal niet op te wachten. Ik noteer één couplet
van de m.i. meest geslaagde 'nummers', te beginnen met Annunciation
HT.
Wie de soliste is weet ik niet, want op de CD wordt alleen vermeld
wie de carols bij elkaar gezocht heeft en wie de dirigent is. HT
The gold of straw is niet ingekort, wat een
aantrekkelijk fluitje! Each child's name HT
gaat
over het bijzondere van elk nieuw leven. Ik heb net een
website gevonden met de teksten van honderden carols, maar niet van dit liedje en het is nooit helemaal te verstaan,
helaas.
|
| In dulci jubilo HT heb
ik altijd leuk gevonden, met die gekke tekst, half Latijn en
half iets anders (In dulci jubilo, nun singet und seit froh
b.v.). Ik heb het wel eens in de 'stille mis' met Kerstmis
gezongen, Petra Veenswijk aan het orgel, speciaal voor mijn
vader, die op rare teksten viel. Maar hij kon er geen woord
van verstaan, zei hij later: het geluid verdween in de koepel
van de Meerburg.
Het fragment wordt gezongen in Latijn en iets?, door een
koor in de Sagrada Familia: alle koorleden door elkaar, lijkt
me geweldig!
|
 |
|
|
22 december Tijd
om eens op te houden over kerst, met een toegift: Frederica von
Stade en Kathleen Battle gaan helemaal uit hun dak met Got,
tell it on the mountain HT
in Carnegie Hall. Wynton Marsalis op de trompet. Kiri te Kanawa
heeft ook zo'n glamour kerstCD uitgebracht, ga ik zo even
luisteren. Een bladzijde of wat heb ik al eens gewag gemaakt van
The most beautiful birthday of all, een heerlijk liedje en een
heerlijke Engelse wals, net als Silver Bells HT
Ik denk: echt iets voor zangeressen om graag een CD met
kerstmuziek uit te brengen! Fijne feestdagen gewenst aan allen die
dit toevallig lezen!
Later: speciale blz met kerstliedjes gemaakt: liedje + tekst,
een stuk of 50
|
31 december Voor oudejaarsavond
een Zuid Amerikaans liedje, dat ik altijd aardig
heb gevonden. Elke uitvoering die ik vind is superlangzaam.
Kun je wel goed rumba op oefenen ... El Reloj HTde
klok. Klok geef alsjeblieft de uren niet aan, want ik word
helemaal gek: zij gaat er iedere morgen vandoor als de het licht
wordt. Zoiets. Gezongen door Louis Miguel. Ik heb nooit veel om
popmuziek gegeven, maar rond mijn twintigste leerde ik weet ik
hoeveel Zuid Amerikaanse liedjes via mijn vrienden uit Curaçao en
zo. Goed om Spaans te leren, het kwam spelenderwijs binnen!
Ik heb trouwens de film van Mme Butterfly uit 1954 binnengekregen. Zwart/wit
- was ik vergeten - en alleen Italiaans, maar met het libretto
erbij geen probleem. Ik vind het nog nog steeds een prachtige film!!!
Beste wensen allemaal, veel lachen en veel van muziek genieten!
|
|
|
|
29 november 2021 blz 2, 3 en 4 nagekeken en verbeterd
|
| |
|
