Ik begin met Ay, majo di mi vida van Granados HT. Dat staat dus op minidisk, maar deze opname komt van Youtube. Bij het opnemen van plaat op minidisk is er iets misgegaan en is het daardoor geen stereo. Kijken wat ik eraan kan doen, de plaat is nog altijd te koop, maar er is geen CD van verschenen, voor zover ik kan nagaan. Verder met Nana HT, een wiegenliedje van De Falla. Dat brengt me weer bij een ander schattig wiegenliedje, Gilbert Bécaud:  Berceuse pour Gaya HT  Bécaud heette in het echt Gilbert Silly; ik kan me voorstellen dat je dan je artistennaam verandert! Gaya is zijn oudste zoon. Als je het over singer song writer hebt ...

8 juli Mijn zus is maar zo gek op Brahms. En ik vind er niks aan, raar hè? Op één stukje na en dat zijn de eerste 16, beeldschone maten van Intermezzo nr 117. De rest heb ik eraf geknipt. HT Ene Radu Lupu speelt het. Ik luisterde een keer naar een pianoconcert en vond het maar een rommeltje; bleek het Brahms te wezen. Maar mijn zus houdt gelukkig wel ook van liederen van Mahler en zo. 
Ik kan me trouwens vergissen. Als het vioolconcert van Brahms begint met  waar wij zussen 'Mijn hartje, mijn duifje, mijn allerliefst konijntje' HT op zongen tegen onze kinderen, dan houd ik wel van het vioolconcert. Even nakijken morgen! Nee, dat is Mendelssohn.

Mijn zussen en ik - ik kan me niet herinneren, dat mijn broers meededen - zongen allerlei geks op klassiek werk. B.v op twee maten 2e deel van de Mondscheinsonate van Beethoven 'Wat ben je lief, wat ben je mooi', w.s als iemand een nieuwe jurk aanhad of zo HT Ik heb me suf gezocht naar welk deel van welke sonate!
'Habanera' uit Carmen HT  was goed om een kleintje toe te zingen: 't Is weer mis, 't is weer mis, ik heb mijn broekje weer volgedaan'. 
'Zo gaat ... naar de bliksem toe', op een fragment - ik heb het langer gelaten dan nodig, want mooi - van het middengedeelte van de treurmars HT van Chopin, waar ik verder zo'n bloedhekel aan heb. Te zingen bij een spelletje en naar believen kan er een naam worden ingevuld op de stippeltje: Erna, Magda, Paula, geeft niet welke. (Clementi, sonatine nr 5, 2e deel was goed voor 'Help, help' zie bij 19 oktober in deel 3)
Op de eerste maten van de Notenkraker HT zong mijn moeder 'Mijn lieve Ernestien, mijn Erna is een schatje', maar ze is er wel vrij snel mee opgehouden!

Genoeg andere leuke pianoconcerten trouwens. Zoals dit: 3e pianoconcert van Palenicek HT  (ongeveer 20 min.) Waarschijnlijk is dat een concert, dat ik toevallig eens in handen heb gekregen in de tijd dat ik bij Nic de Tombe werkte. Het is een waanzinnig leuk concert en je hoort het nooit. Het begint met 'Lang zal ze leven' in mineur, maar het is toch erg vrolijk!

7 augustus Ko zit piano te spelen. Hij is handig op de piano, maar neemt het niet zo nauw. Een van de nummers die hij op de piano heeft staan is Rialto Ripples HTvan Gerschwin. Hij begint meestal zorgvuldig, maar laat zich binnen een paar maten meeslepen door zijn verlangen om iets vlot te spelen. Jammer. Ik zou het leuk vinden, dat hij het eens echt instudeert, want het is een vrolijk stuk muziek. Om een uitvoering te kiezen heb ik er een heleboel beluisterd, allemaal mwah! Behalve die door Daniel Wayenberg en die had Ko toevallig in zijn bibliotheek.

13 augustus Espera me en el cielo, corazon HT *) schattig liedje, dat ik in de jaren 60 voor het eerst hoorde, de tijd dat ik veel Antillianen en Surinamers kende (er werd wat afgezongen door die Antillianen). Ook ben ik dol op Escalera de la cárcel HT Miguel Aceves Mejia. (Ik moet weg, morgen verder en verbeteren ...)  Er was ene Ciro Axen, die medicijnen studeerde. Hij was van de Mexicaanse muziek en zong de sterren van de hemel. Jammer, dat ik geen idee heb, wat er van Ciro terecht is gekomen. 'Escalera de la cárcel' gaat over iemand in de gevangenis.  *) Wacht op mij in de hemel, mijn hartje, voor het geval jij eerst gaat.

De foto is van een Mariachi, een groep zangers en instr umentalisten in vooral Mexico. Van Miguel Aceves Mejia kon ik geen foto vinden, maar dat was een begrip in die groep studenten. 
Ik studeerde rond 1960 in Leiden, had weinig plezier in het studentenleven, vond de studie zelf ook niet bijster leuk, maar denk nog vaak terug aan de Antillianen en Surinamers met wie ik, met vriendin Myrna samen, veel contact had en dikwijls feestte; wat een gezellige partijen waren dat, weinig alcohol en veel dansen! en tussen neus en lippen door leerde ik achteloos allerlei liedjes plus nog wat Spaans en Papiamentu. 
Harold Durgaram, van wie ik een tijdje behoorlijk hoteldebotel was, is jong gestorven; Ronald Venetiaan werd president van Suriname; Frank Martinus bracht het tot schrijver, de enige trouwens die ik niet zo aardig vond; de vrouw van Rudi Labadie heeft in '63 mijn trouwjurk gemaakt; René Treurniet herinner ik me als een ongelofelijk aardige, hoffelijke kerel. Met Herbert kon ik het ook altijd goed vinden. Hem heb ik later nog wel eens gesproken, maar weer uit het oog verloren. Er waren niet veel meisjes bij, Carrie en Ine N., maar andere namen herinner ik me niet. Laat dit kleine stukje een hommage zijn aan mensen die bijgedragen hebben aan een stukje van mijn leven waar ik met veel plezier aan terugdenk.